Özlem…
Ýlk özlem ana rahmine düþtüðümüz anda baþlar.. dýþarýdaki hayata çýkma çabasýyla… farkýnda olmadan neyi özlediðimizi bilmeden ilk kalp atýþlarýmýzla bedenimizin ruhumuzun içine yerleþendir özlem.. Bir ana anne sýcaklýðýna duyulandýr özlem ….masum, çaresiz, sadece beklenmez mi? Sýcak kollarýnda, sýcak bir nefesle uykuya dalmayý küçük beden.. Ýlk adým atýþlar, ilk kelimeler, etrafý dünyayý tanýma telaþýdýr özlem..Bizi nelerin beklediðini bilmeden büyüme telaþýdýr… Evcilik oynamaya.. koþmaya arkadaþadýr özlem..

Özlem..
Ýlk gençlik hayallerimizedir.. Bir masum mektuba.. bir bakýþadýr.. kaçamak el tutuþlara aþk oyunlarýnadýr.. oyunu ne olduðunu… dokunmanýn acýsýný zevkini bilmeden.. Bir cafe de oturmayadýr özlem.. kalp atýþlarýna mahçup bakýþlara… okul kýrmaya aþk uðruna…Sevgiyedir.. kalbimizi henüz keþfetmeden.. sevdayý henüz bilmeden..

Özlem…
Çocukluk, gençlik özlemini özlemeye özlem.. O masum sonu mutlu biten özlemler.. Çocukken bir çikolataya özlem..bayramlarda bir kýrmýzý pabuça duyulan özlem… alýnca mutlu olunan.. hoyrat gençlikte aþka özlem… bir bakýþta bir gülüþte kalbi durduran…. Sonsuzluk.. iþte bu dedirten..

Özlem..
En mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediðinle biten.. varýþý sevdan olan özlemler..

Özlem
Ya gelmeyeceðini, gelemeyeceðini bildiðine özlem… ya orada olduðunu bildiðin ses vermeyene özlem…. Ya özlemekten korkana özlem… ya yaþamaktan korkana özlem.. ya düþlere özlem.. ya yarýný olmayacak aþklara özlem.. gideceðini bilerek sevilene özlem.. Yaþanamayacaklara özlem… Ýþte sonu olmayan özlem.. Ýþte vazgeçilemeyen özlem.. iþte çaresiz bekleyiþe özlem.. Ýnsanýn içini acýtan… boþlukta yaþanan özlemler… Peki var mý bu özlemin sonu…? biter mi….? bu özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceðim diye… tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer mi……?

Özlem sevgidir…
Özlem güçtür..
Özlem varoluþtur.
Özlem sevdandýr..
Özlem bekleyiþtir…
Özlem içindeki acýdýr..
Özlem özlememeyi hasrettir..
Özlem özlemeyeni özlemektir..
Özlem özleyeni özlemektir…
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür..
Özlem gidene aðýttýr..
Özlem sevdana söz vermektir..
Özlem kalbine söz geçirememektir.
Özlem kaçýþ deðil var oluþtur…
Özlem çaresizlik deðil çaredir..
Özlem vazgeçmemektir.
Özlem kelimelerin yetersiz kaldýðý andýr.
Özlem sessizliðin çýðlýðýdýr..
Özlem yaþamýndýr..
Özlem gelmeyeceðini bilerek bekleyebilmektir.
Özlem siyah gecelerde siyahýn izi kalabilmektir..
Ve artýk..
Özlem....................................

Filiz Gündüz