Sen yoksun, incecikten bir kar yaðýyor.
Güvercinler üþüyor, kent üþüyor.
Beni, senle ilgili ince düþünceler alýyor.
Bilmiyorum,
Tozuyor mu , tozmuyor mu,yaðan kar;
Ama düþlerime Ankara giriyor.
Gözlerimde elif elif minareler yükseliyor.

Bir ince hastalýk yüreðimde Ankara.
Suç sabit, suçlu aranýyor.
Ah Ankara,anlýk heveslerimin,
Ömürlük piþmanlýklarý!
Güllerin hep yaðan karlarýn altýnda kalýyor.
Ne vakit Ankara deseler,
Beni bir düþüncedir alýyor.
Senle ve Ankara'yla ilgili her þey yarým kalýyor...
Ýbrahim Kilik,Ankara,08/07/2007