Doðallýk sahip olunan deðil, kazanýlmasý gereken bir erdemdir.
-Cervantes
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Her yaný, her insaný, kendine benzeyen bir þehirde ay’ýn son dördüne düþmüþ gibiyim. Ne çok kutsal deðerler bir çýrpýda çiðnenip tüketiliyor. Bazen öyle bir hiçlik içerisine itiliyorsun ki; zaman zaman coþup köpüren, ortalýðý kasýp kavuran, kimi zamanda hüzünlenip köþesine çekilen, sürekli ruhu ile mantýðý savaþýr gelgitler yaþarsýn… Nefesler tutulur sözler uçmasýn diye … sonrada yýrtarak karanlýðý yeni bir güne koþmak istersin. Bir erkek ve bir kadýn… Nedir onlarý bir arada tutan, nedir onlarý hem bu kadar zýt, hem de birbirine baðlý kýlan… Neden birleþemiyoruz? Yoksa uzak sevmeler daha mý özlenir, daha mý tutkulu yapýyor yaþadýðýmýz aþký? Özgürlüðümüz yok bizim… Aslýnda senin özgürlüðüne deðil, fýrtýnalara sürüklendi aþkýmýz… korkularýn, yaralý geçmiþin, savruk benliðinin dalgalarýnda beni kaybedip kaybedip yeniden buldun… O hýrs, o bencillik, o fildiþi kulelerde kendine tapan ihtirasýn tutsaðý olmuþsun. Ýçtenliðin yok senin, kýzdýðým yada beklediðim bu. Bütün bu koþarak sana gelmelerimin karþýlýðýnda uðradýðým bu tecrit’in nedeni; ne yapalým? Baþa gelmiþ çekiyoruz, kader mi demeliyim? Yada dikkati davranýþlarýna, sözlerine verememiþ ve bunu görmezden gelmeyi alýþkanlýk haline getirmiþ… bunu daha fazla sürdürmemeli mi demeliyim? Ýsyanlarýmýn çýðlýðý bu kimsesiz ömrüme saplandý hep, o kýrýlgan öfkem yalnýzca kendi yüreðimi kanattý. Ýþte yaram kanýyor, bu kendimi avutma yalanlarýnýn mührü gibi… daha nice isimlendiremediðim kýrýklýklarým var sana karþý… Sen yine bütün bunlardan belki bir haber, kendi dünyandasýn ama yinede haksýzlýk yapmayalým. Adýna cevaplaman için………………………………………………………………….bölümü býrakalým… Yargýsýz infaz yapmak istemiyorum. Çektiðim acýlarýn intikamýný güdemem, sadece bu aþkla sana, hayata meydan okuyorum. Bu varlýðýnýn ifþasýdýr. Bu varolan varlýðýnýn gizlenmiþliðini, apaçýklýðýna kavuþturur… Aþk duyarlýlýk gerektirmez mi? Ardýþýk bir titreþim, ritmik bir nida deðil midir kalbin çaðýltýsý… ? þuur aynasýna vurmuþ olan aþk. Ýnsanýn arzusunu kamçýlamaz mý? Ruhlarýn lütfi idrak etmesi onu duyumsayabilme istemi yanlýþ mýdýr? Aþkýn tavýnda dövülmesi gerekmez mi? týpký bir demir gibi… Aþk acýsý, kalp kýrýklýðý, birini seviyorsun, ama o hep baþkalarýnýn yanýnda, iki sevgili olamadýktan sonra tek taraflý sevmek nereye kadar? Dost kalýnabilir mi? Sana dair hiçbir sevginin karþýlýðýný bulmuþ deðilim. Mavilerim öksüz kaldý. Hiçbir temasým dönüþünde “ah” fýrtýnasý saðlamadý. Takýlý bir düþsün aklýma, uykularým firari, her gün böyle yarým yamalak hüzün yüzüyor denizlerimde... Umuyorum ki; zaman benim kendi yerimi sana elbet bir gün gösterecek ama, muhtemelen o an geldiðinde ben olmayacaðým … Artýk savaþ bitti… Fildiþi kulelerinde istediðin gibi yaþayabilirsin… Doðan ORMANKIRAN
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Doðan ORMANKIRAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |