Hani bazen bir anda kan þekeri yükselir
Kalbimizin atýþ hýzý o caný çaresiz býrakýr
Yutkunmamýz hýz yaparken, nabýz artar
Ýþte o anda bir merak yavaþça bizi sarar

Her vakit hazýr olduðumuzu beyan ederiz
Hatta meydanlarda, ölümle dalga geçeriz
Nasýl olsa bizde o gün elbet öleceðiz deriz
Lakin emanet olan can çýkarken çaresiziz

O an ve tükenen zamanda en sevgili tenin
Fevkalade önem vererek baktýðýn bedenin
Ona anlamlaþtýran bir deðer katan en derin
Ruh içinde ki melalin çaresizdir an biterken

Ýþte o an öyle keyfiyet kazanýr ki bu zaman
Senin için bazen geçmeyen merak içinde an
Haz muhayyilesiyle koþuþturduðun her biran
Arasat içinde duracak senin için geçmez olan

Sen hala oyalan heyhat avuntuyla aþký anan
Karanlýklarda bir korkuyla yaþlaþarak bakan
Amansýz sabrýn içinde durmadan nefes alan
Sen ki sevdalarýný ahirine saklayan güzel can