Acýlarýma sana göre anlamlar yükleyecek kelimeler arýyorum!

Ben senin beni yeniþini mi sevdim yoksa?

Cezmi ersöz “ aþk varlýðýn deðil,yokluðun acýsýdýr diye” ne güzel de söylemiþ aþk bu dünyanýn ölçüleriyle açýklanamaz ilkel bir acýdýr.Anlatýlacak þeyler var içimde gariptir sýraya koyamýyorum,isyana doðru giderken.
Hatalar ve piþmanlýklar içinde savaþ veriyorum.seni gerçekten sevdim mi yoksa baþka insanlarýn sana zarar vereceðini mi düþündüm? Kendimi sana layýk mý gördüm ,senin bana uygun olduðunu mu düþündüm?

Hayat bu iþte bir var oluþun içinde kaybolmak(!)

Kendine iyi bak” bir veda degil elveda cümlesidir çogu zaman. O üç kelime da vinci þifresi gibi çok daha fazlasini gizler içinde.
kendine iyi bak diyip de giderken arkandan bakýp seni haklý çýkaracak bir neden arýyorum...
“bu acý bana uymuyor, ben de ona uymam” diyebilir mi insan?
Kendine iyi bak diyip giderken ihanet yok olmadý demek ne kadar da mantýksýz. En büyük ihanet deðil midir, Seni seveni sana ihtiyacý olaný yüz üstü býrakýp da gitmek?
Evet tehlikeli ve hilekarsýn ama günahkar deðilsin öyle mi? Benim onur ve onursuzluk dediðim þeyin karþýlýðýna sen kazanma ve kaybetme diyorsun. Elimden umutlarýmý, düþlerimi, sevgimi alýp gözyaþý býrakýyorsun.buna kazanmak mý diyorsun kazanmaksa bu kazandýn,kaybetmekse kaybettim tebrik ederim..
Ýleride bir gün bana çok karmaþýk ve anlamsýz gelecek olsa da elimde tuttuðum çelik saplý býçak gibi ve içmeye hazýrlandýðým zehirli bir su gibi berrak gözüken duygularýmýn , keskin ve yakýcý tadýný onlarýn üzerini örten sözcüklerin altýndan çýkarýp çýkarmamakta duyduðum kararsýzlýðý sen artýk asla bilmeyeceksin..
Beni bir gün görürsen, gördüðün bu satýrlarý sana yazan adam olduðuma inanmayacaksýn.duyduðum aþký,özlemi duymaktan, duyduðum korkuyu güvenli bir duruþun ardýna saklayacaðým..
Belki de bütün bunlara hiç aldýrmadan bana sarýlmaný,bazen benden ailenden korktuðun gibi korktuðunu,bazen beni çocuðunu okþar gibi okþadýðýný her zaman özleyeceðim.Aralarýnda dolaþtýðým kalabalýklar içinde benim yalnýzlýktan da kötü olduðumu sezen kimse olmayacak.
Sana nasýl yalvardýðýmý hiç iþitmeyeceksin, sýradan bir ‘NASILSIN’ sözcüðü saklayacak o yalvarýþý.
Ama bütün bunlar, bu sahte kibir, þakacý gülüþ, bu sýradan ‘NASILSIN’ sözü, bu güvenli duruþ, içimdeki sesi hiçbir zaman dindirmeyecek.
Benimle birlikte ölümsüzlüðün sýnýrlarýný zorlayacaksýn.dostoyevski’nin suc ve cezasý gibi,balzac’ýn vadideki zambaðý gibi tolstoy’un anna karenina’sý karþýlayacak seni:TARÝHE HOÞ GELDÝN!!! BENDENSE HOÞÇA KAL!!