Susmalarýmda saklýdýr adýn,
"Gel!" desem duymazsýn...
Ben de dönemem artýk.

Yaþadýðýn coðrafyayý iþaret etse,
Kenetlenir parmaklarým.
Islak bir pencere camýnda belirir yüzün,
Gözyaþýnla yýkanýp silinir.
Sen gibi...
Geriye iki damla yalnýzlýk kalýr,
Üþür insansýz pencere altlarýnda þarkýlar.
Dört vuruþluk es'ler örterim üzerlerine,
Notalarýna bir çift el dokunana kadar...

Bazý geceler ben de üþürüm,
Gerçeðiyle silindiðinde hayaller.
Susmalarýmý çekerim üzerime,
Yüreðime bir çift el dokunana kadar...
Uzansan,deðdiðin yeri yakarsýn ya;
Üþürüm,kaldýrma susmalarýmý.
Pencere camýna yasla baþýný da,
Yine çalsýn þarkýlar...

Ama açma sakýn üzerimi,
Býrak kelimeler saklansýn.
Ben,susmalarýmda haykýrýrým adýný,
Sen bile duymazsýn...