Nedendir bilmem akþam sözcüðünü iþittiðim ve dillendirdiðim zaman. Hüzünlenirim. Haþim’in “Akþam yine akþam yine akþam /. Göllerde bu dem bir kamýþ olsam.” ve “Sular sarardý günün rengi perde perde solmakta./ Kýzýl havalarý seyret ki akþam olmakta.”dizeleri aklýma ve dilime takýlýr akþam sözcüðüyle birlikte.

Akþam deyince, yine bir þarkýnýn içli güftesi geçer içimden “Akþamýn olduðu yerde bekle diyorsun gelmiyorsun. / Çünkü seni çok sevdiðimi biliyor biliyorsun.” yahut bir baþka þarký:


“Yalnýz býrakýp gitme bu akþam yine erken.
Öksüz sanýrým, kendimi ben sensiz içerken.”

Her hâlde, akþam sözcüðünün hüznü çaðrýþtýrmasýnýn vebali þairlere yüklenemez. En azýndan ben böyle düþünüyorum. Olsa olsa þairler bizim hislerimize tercüman olmuþtur. Tabii kendi ruh haletlerini ifade ederken benzer durumlarý yaþayan bizleri de ifade etmiþ gibi hissediyoruz.

Öðrencilik yýllarýmýzda, yazar çizer takýmýndan bir hocamýz;.çocuklar, gittiðiniz þehirlerde mutlaka gurubun rengini seyredin çünkü gurup her yerde farklý farklýdýr. Bazý yerde mor, bazý yerde kýzýl(turuncu) bazý yerde de morla kýrmýzý karýþýmý yani erguvan renginde olur demiþti. Bir de þair Dilaver Cebeci’nin “Erguvan bakýþlý bir akþam üstü,/ Bir büyük caddede vurdular beni” dizeleri bu hocamýzýn sözlerini perçinledi beynime.Ben artýk gittiðim yerlerde; eðer akþamlayacaksam grubun rengini seyretmek için can atar oldum.Her ne kadar insana ölümü hatýrlatsa da, yeniden doðacaðý ümidi bu hüznümü hafifletir.Yeniden diriliþi çaðrýþtýrýr. Belki de bu yüzden hüzün bile buruk bir lezzet verir ruhuma.

Sonra “Oy akþamlar akþamlar,
Yine geldi akþamlar,
Evli evine gider,
Garip nerde akþamlar.” Türküsünün buruk lezzetiyle veda ederim akþama.Taze, zinde, berrak bir sabaha merhaba diyebilmek ümidiyle. Öyle ya “sabah ola hayrola “buyurmuþ erenler…. Ankara 17.08.2007