SAYIKLAYAN OJE

Kan kýrmýzýsý oje… Damarlarýmdan damla damla akýtýp, küçük þiþelere hapsettiðim kaným rengi oje. Ellerimin üstündeki damarlar, parmak boðumlarýmda yýrtýlýp içindekini týrnaklarýma boþaltýr. Kan kokar benim týrnaklarým.
Ýnsanlar unuttular damarlarýn içindeki anlamý. Ýnsan olmanýn anlamýný… Hatta kesilen damarýn acýsýna, içindeki kötülükleri kattýlar. Kan oldu, intika(n)m! Ýntikam davasýna, zehirini kýnýnda biriktirmiþ býçaklar …… indi güneþe dönük bedenlerin gölgesine. Gözyaþlarý buðu oldu, yola bakan camlara. Rahimler feryat figan.
Ara sokaklarda rasgele kurþunlar atýldý tesadüflere. Sahipsiz ölümler oldu. Ne katili sahip çýktý ölüye ne de üstünden atlayan yabancý adýmlar. Yerdeki pislik oldu kan.
Ýnsan insaný unuttu. Ýnsan insana duyarsýzlaþtý. Ölüm yerdeki pislik oldu, kan bir tek ameliyathane önlerinde hatýrlanýyor þiþedeki haliyle.
ben her gün izini sürüyorum sahipsiz ölülerin. Týrnaklarým kan kýrmýzýsý…