CENNETTE BÝR SABAH

Robert John Nothingham dünyaca ünlü bir yazardý. Sayýsýz kitabý, dünyanýn pek çok dilinde yayýnlanmýþtý. Geleceðe dönük toplumsal ve siyasi, askeri öngörülerinde yýllarca büyük yanýlmazlýk göstermiþ saygýn bir Ýngiliz akademisyendi. Tahlillerinde ve öngörülerindeki bu yanýlmazlýk onu dünya siyaset sahnesinde danýþmanlýðýna sýkça baþvurulur bir kiþi yapmýþtý . Bu hak edilmiþ bir mevkiydi. Ve bugün içinde bulunduðu karanlýk durumun sorumlusu da bu mevki idi.

Eþinden boþanalý dört yýl olmuþtu. Ýçki ile arkadaþlýðý daha bir sever olmuþtu. Eski dostlarýndan kimse ile görüþmüyordu. Yýllarca ders verdiði ve çok sevdiði okulundan, öðrencilerinden gelen bütün mesaj ve görüþme taleplerini göz ardý ediyordu. Hatta bunlardan daha da uzaklaþmak için son kitabýnýn ona saðladýðý büyük parayla, tropik iklimli küçük bir Uzakdoðu adasý satýn alýp oraya yerleþmiþti. Bir ömür yaþadýðý hayat biçimini deðiþtirmiþti. Eski hayatýndan sakladýðý yegane þey sevgili kýzýydý. Biricik Catherine’i. Zaten bütün bunlar onun içindi. Kitabý kýzý için yazmýþ ve ona ithaf etmiþti.

Kitabýn adý bile daha ilk anda edebiyat ve siyaset çevrelerinde küçük bir bomba etkisi yapmýþtý. Küresel Bunalým; Ýnsanlýðýn Umutsuz Çýkmazý. Ýçerik dikkatle çözümlendikçe bombanýn þiddeti de artmýþtý. Hele ki içerik gerçekleþmeye baþladýðý vakit edebiyat ve siyaset dünyasýndaki çalkantýlarýn yýllarca süreceði anlaþýlmýþtý. Yine de kitabýn dünya çapýndaki edebi etkisi içeriðinin gerçeðe dönüþmeye baþlamasý ile çok önemsiz kalmaya baþlamýþtý. Dünya siyaset çevresinin artýk çok daha büyük ve önemli sorunlarý vardý.

Güzel bir tropik sabahýydý. Seksen beþ yaþýndaki Robert sabah koþusunu adasýnýn kumsalýnda, daha güneþin ilk ýþýklarýyla yapmýþtý. Seksen beþ yaþýný göstermeyen Robert bunun yýllarca yaþadýðý düzenli ve dikkatli hayata borçluydu. Son beþ yýldýr bu özeni büyük ölçüde býrakmýþ olsa da hala formdaydý. Sabah kahvaltýsýný tropik meyvelerle yaptýktan sonra uydu baðlantýsý ile bilgisayarýna indirdiði gazetelerini okuyordu. Purosundan derin bir nefes çekip halka yapýp üfledi. Kumsaldaki koca þemsiyenin altýna yerleþtirdiði masasýnda, puro ve viski keyfiyle, gazeteleri okumak hayatýnýn bu dönemindeki sayýlý zevklerinden biriydi.
“Erkencisin yine,” diyerek gülümsedi Tanita’nýn cývýl cývýl sesi.. Arkasýndan Robert’a sarýlýp yanaðýna bir öpücük kondurdu genç kadýn. Tanita kumral, atletik ve hayat dolu bir genç kadýndý. Gençti. Hatta Robert’in yirmi dokuz yaþýndaki Cath’inden bile daha gençti. Daha on dokuzundaydý.
Tanita ile tanýþalý daha çok olmamýþtý. Robert hem kendinden kaçmak hem de kendini cezalandýrmak için seçtiði bu yeni yaþam biçiminde kendini bayýr aþaðýya yuvarlanmaya býrakmþtý. Tanita ile iliþkisi de zaten böyle baþlamýþtý. Boþanana kadar karýsýn bir kez olsun aldatmamýþtý. Küçük flörtleri olmuþtu ama bunlar sadece çok gezen, ünlü bir yazar olmanýn sýkýntýlarýný hafifleten þakalar olmaktan öteye gitmemiþti. Bu denli yaþ farký olan bir iliþkiyi önceden olsa ilk önce kendisi onaylamazdý. Ama artýk bunu önemsemiyordu. Hiçbir þeyi önemsemiyordu. Bu kadar genç bir kadýnla beraber olmak, yaþlý bir erkeðin hayatýna, bir ölüye üflenen bir nefes taze can gibi geliyordu. Ýþte tek gerçek buydu. Tanita yýllardýr yakýndaki büyük adada ailesiyle yaþayan bir Amerikalýydý. Bir sabah alýþveriþi esnasýnda ayaküstü þakalaþma ve flört ile baþlamýþtý beraberlikleri. Bu üç ay önceydi.
Robert yanaðýndaki öpücük ve sarýlmadaki sýcaklýðý hissettiðinde gülümsedi. Gözlerini kapatýp genç kadýnýn taptaze kokusunu içine çekti. Bahar çiçekleri gibi kokuyordu güzel kumral.
“Erken kalkmayý seviyorum, seni görecek daha çok zamaným oluyor” diye gülümserken bir yandan da yanaðýndaki yanaða bir öpücük kondurdu Robert.
“Sersem” diye güldü Tanita. Cývýl cývýl gülerek dalgalara doðru koþarken. “Orda oturup izleyeceðine gel bana katýl!”diye davet etti. Dalgalarýn þarkýsýna adanýn kuþlarýnýn müziði eþlik ediyordu. Kumlarýn üzerinde bir ceylan gibi oradan oraya þýçrayýp dans ederken çýrýlçýplaktý.
“Ben yaþlý bir adamým biriciðim. Acý bana” diye güldü Robert.
Tanita iþveli dansýný sürdürürken ona çapkýnca gülümsüyordu. “Dün gece yaþlý bir adam gibi deðildin ama”
Robert ona güldü. “Sen benim için de yüz þeker. Ben burada iyiyim.”
“Oyunbozan! Borçlusun,” diye itham etti genç kadýn.
“Ödeyeceðim” dedi Robert gülümseyerek.
Tanita ona baþtan çýkarýcý tatlýlýkta bir gülümseme ile güldü.
“Saçmalama, elbette ödeyeceksin. Nereye kaçabilirsin ki.”
Kahkahalarla dalgalara doðru koþtu genç kadýn. Az sonra ilerideki mercan kayalýklarýnda dolaþan yunus arkadaþlarýyla yüzüyordu.

Robert içkisinden koca bir yudumla aðzýndaki kuruluðu aldý. Derin bir nefes çekti purosundan. Aklýnda güzel kadýnýn görüntüsü ile bu anýn tadýný çýkardý. Kendisine kestiði ceza içinde Tanita pek ceza sayýlmazdý ama bunu umursamýyordu artýk. Artýk çok az þeyi umursuyordu. Bunu düþündü. Düþünürken telefonu çaldý.
Bu eve bir servet harcamýþtý. Tek baþýna yaþadýðý süper lüks villasýnýn bütün iletiþimini uydudan saðlýyordu. Telefon numarasý sadece yayýncýsýnda ve kýzýnda vardý.
“Merhaba Catherine” dedi gülümseyen Robert.
“Merhaba baba, nasýlsýn?”
“Ýyiyim hayatým. Kumsalda gazeteleri okuyorum. Sen nasýlsýn.”
“Kanalda iþler çok yoðun. Hepimiz çok yorgunuz…”
Robert araya girip sordu farkýna varmadan, “Annen nasýl?”
Catherine anne ve babasýnýn ayrýlýðýna çok üzülmüþ, çok kýzmýþ olmasýna raðmen bununla yaþamayý bilmiþti. Babasýnýn son kitabýndaki öngülerinin gerçekleþmesinin onu yýkmasýný en yakýndan o görmüþtü. Babasýnýn içinde duyduðu öfke ve çaresizliði ona sarýlýp gözyaþlarýna döktüðü aný hatýrladý yeniden. Bu ikisi arasýnda kutsal bir sýrdý. Babasýnýn ne kadar derinden sarsýldýðýný o an anlamýþtý. Annesi ve ona yaþattýðý boþanma öncesi o zor dönemde babasýnýn yaþadýklarýnýn daha derin ve karanlýk duygular olduðunu biliyordu. Babasýnýn sýrlarý vardý.
“Ýyi, aslýnda çok iyi. Bu aralar birisi ile görüþüyor. Eski okulundan bir arkadaþý. Geçen ay kulüpte karþýlaþmýþlar. Henry Blake. Armatör”
“Bunu duyduðuma sevindim” diye geveledi Robert. Linda mutluluðu hak ediyordu. O hep iyi bir anne, iyi bir eþ, iyi bir arkadaþ olmuþtu. Aþklarý yýllar içinde küllenmeye gitse de aralarýnda sevgi hep vardý.
“Tanita nasýl” diye nezaketten öte merakla sordu Catherine. Son ziyaretinde babasýnýn sevgilisi ile tanýþmýþtý. Ýlk baþta biraz yadýrgasa da genç kadýnýn samimi neþesi, sihri ondan hoþlanmasýna neden olmuþtu. Hem babasýnýn yüzü beþ yýldýr ilk kez gülüyordu. Bu güzeldi.
“Sanýrým yine yunuslarla yüzüyor”
“Sanýrým yine çýplak?” diye imalý konuþtu Catherine
“Güzel bir vücudu var, onu seyretmeyi seviyorum, o da bundan hoþlanýyor” diye gülümsedi Robert.
“Öyle osun” dedi Catherine. Sonra asýl arama nedenine baðladý konuyu, “televizyonun en son ne zaman açtýn baba?”
Robert’ýn tadý bir anda ekþimiþti. Kýzý dünyaca ünlü CBN haber kanalýnda yükselen bir muhabir ve analistti. Bu sorusu anlamlýydý.
Babasýnýn suskunluðu üzerine üsteledi Catherine, “Son on beþ gündür olanlarý biliyor musun? Senin öngördüðün senaryolara yakýn geniþ çaplý þiddet ve terör dalgasý yükseliþe geçti. Dünya yanýyor baba!”
“Dünya son iki senedir yanýyor Catherine. Býrak yansýn. Küllerinden doðacaktýr umarým.”
“Baba, Amerika yurtdýþýnda kalan son askerlerini de iç karmaþa ve ayaklanmalar ile daha etkin mücadele için jet hýzýyla ülkeye geri çekiyor. Ýngiltere on gündür biyolojik terör dalgasýyla boðuþuyor, Ada karantinada. Ýtalya’daki kilise karþýtý terör dalgasý yüzünden ülke sýkýyönetime gitti. Vatikana bomba yüklü bir C-10 çakýldý. Papa þans eseri kurtuldu. Almanya’nýn bir numaralý petrol þirketinin denizaþýrý tankerlerine ve iþleme tesislerine eþzamanlý saldýrý yapýldý. Küresel Direniþ Örgütü’nün Avrupa hücreleri son yetmiþ iki saatte, önceden hedef olarak ilan edilmiþ otuz noktaya saldýrdý. Artýk Eiffel kulesi yok baba. Avrupa ülkelerinin bilgisayar sistemleri ve enerji þebeleri on gündür yoðun korsan saldýrýsýyla boðuþuyor. Türkiye yurtiçinde artan terör dalgasýna karþý müttefiklerinden destek göremediðini, kendi baþýnýn çaresine bakacaðýný ilan etti. Terörü bitirmek ve Kuzey Irak’taki Türkmen kýyýmýný durdurmak için Kerkük ve Musul’a girdi. Rusya sürpriz biçimde bu hareketi desteklediðini açýkladý. Ýran elinden gelen desteði Türkiye’ye saðlayacaðýný resmen ilan etti. Avrupa þokta. Son kýrk sekiz saatte dünya genelinde on binlerce terör nedenli ölüm haberi geçildi. Baba,.. Neler oluyor” derken sesi aðlamaklý titremiþti Catherine’in.

“Bu bir Hanedanlar Savaþý Catherine. Bu Üçüncü Dünya Savaþý.”
Ortada rahatsýz edici bir sessizlik asýlý kaldý. Bu sözleri söyleyen Robert John Nothingham olunca bunun etkisi dehþet vericiydi. Nükleer bir çaðda Üçüncü Dünya Savaþý sözü kýyametle eþdeðerdi.
“Nasýl bu kadar eminsin baba?”
“Artýk önemi yok. Ýstediklerini aldýlar,” derken bir sýrrý açýkça kýzýyla paylaþýyordu þimdi, “Senin hayatýna karþýlýk bir kitap yazmam istendi Catherine. Kendilerine Ýkinci Hanedan diyen hayal edemeyeceðin karanlýk tipler tarafýndan seçme þansým olmadan bu iþ için tutuldum. Konu, baþlýklar, fikirler, üslup, belli bazý cümleler ve paragraflar bile bana verildi. Bana bir malzeme verdiler ve bunu kitap olarak yazýp altýna imza atmamý istediler.”
“Þimdi ne olacak baba?” diyen soran gazeteci Catherine Nothingham deðildi, bir babanýn ortadaki durumun korkunçluðunu kavramýþ küçük kýzýydý.
“Ortadoðu dünyanýn enerji kaynaðýdýr. Ona hükmeden dünyada çok büyük bir güce sahiptir. Hakimiyeti için son beþ yýldýr yürütülen büyük plan önlenemez biçimde nihayetini buldu. Birinci Hanedanýn büyük güçleri bir þekilde pasifize edilmiþ olmalý ve sonrasýnda dünya bu son darbeye alýþtýrýldý. Ýkinci Hanedan kendisine suret olarak Rusya ve eski doðu bloðu ülkeleri ile Türkiye ve Ýran’ý seçmiþ sanýrým. Bundan sonra Orta Doðu’ya Avrupa ve Amerika’dan bir þekilde askeri bir müdahale olabilir ya da son beþ yýldýr yaþanana benzer örtülü bir savaþ devam ettirilebilir. Þimdi olacak olan her yeni gün yeniden olan þey. Uyandýðýmýz her yeni günün sonuna canlý çýkmaya çalýþacaðýz” kýzýný gözlerinin önüne getirirken sevgiyle söyledi yaþlý adam “Seni seviyorum hayatým.”
Derin bir nefes puro çekti Robert. Zihni kararýrken koca bir yudum içkiyi boðazýndan aþaðýya yuvarladý. Catherine duyduklarýna inanamaz haldeydi. Yarý uyuþmuþ bir halde çocukça çýktý sesi, “seni seviyorum baba” ve telefonu sakarca kapattý. Hýzlý adýmlarla bayanlar tuvaletine giderken hýçkýrmaya baþlamýþtý bile. Hiç bu kadar aciz ve küçük hissetmemiþti kendisini.
Dalgalarýn arasýndan gülerek kendisine koþturan Tanita’yý görünce ister istemez gülümsedi Robert. Bütün dünyayý aklýnda geriye itti. Savaþý, ölümleri, akan kanlarý, iðrenç çýkar planlarýný, cesetlerle beslenen iktidarlarý, kan kýzýlýna kýzarmýþ petrolü aklýndan def etti. Cennet gibi bir adadaydý. Karþýsýnda ona gülümseyen çýrýlçýplak, güzeller güzeli genç bir kadýn vardý. Tanrýdan çaresizliði için af diledi ve bütün dünyaya bir lanet savurdu. Ayaða kalkýp Tanita’ya doðru yürürken üzerindekileri de çýkarýyordu
“Bakýn burada kim varmýþ” diye gülümseyip sevgilisinin dudaklarýna sarýldý genç kadýn. Tutkulu bir öpüþme ancak zoraki bir nefeslenme için durduðunda Robert ah eden bir tonla mýrýldandý,“Cennette bir sabah..” içindeki duygularýn çalkantýsý gözlerine vuruyordu. Gözyaþý döküyordu. Tanita sevgilisinin dökülen gözyaþlarýný öperken sevgiyle sarýldý ona.