“ Kekeme yüreðimin mutluluk luðatýndaki tek kelimesi,
Miadý dolmuþ bir ömrün aldýðý son hediyesi,”

Uzat ellerini.bana. Uzat gözlerini karanlýðýma.Saðnaðýndayým zamansýzlýðýn. Biraz da uykusuz. Gecenin yýrtýk gömleðin var üzerimde. Yüreðimin daðýnýklýðýný sevginle topla. Senden uzaklarda iken kapýlarýmda geçmiþimi yüzüme vuran ayaz..Kekeme yüreðimin sol cenahýnda kanayan ve kanadýkça kýrýlan bir niyâz..Kurtar beni ey yâr. Tut gözlerimden. Tökezlemesin topallayan yüreðim.Çek beni Züleyhâ'nýn kuyularýndan. Al götür beni Leylâ' nýn karanlýklarýndan. Saçlarýna dola yüreðimi. Müsvedde gibi kullanýlmýþ gençliðimi býrak sen sonumu yaþa. Yüreðimin enkazlarýnda inleyen kýz çocuðu çýðlýklarýmý bastýr sesli harflerinle.Kangren yüreðimi kes. Kes ki daha fazla kanamasýn infazým. Sýzmasýn deli gömleðimden sancýlarým. Bastýr göðsünü yüzümün yamalarýna. Ýmlâsý bozuk bir çocuðum ben. Luðatýmdaki tüm kelimelerim sanadýr. Aldýðým her nefes sana ve mutluluklarýna duacýdýr. Savur saçlarýný toza topraða karýþmýþ bedenime.Ses ol kýsýlmýþ sesime. Doldur hüznünü küçük ellerime.Perdelerime gönder gülüþlerini. Sabahým olsun yüzün.Sonum olsun hüznün.

Basiretsiz gönlümü yeniden yeþerten kadýn;

Kapat gözlerini. Þehrinin tüm ýþýklarýný söndürdüm. Sen uyurken þehrinde hiçbir varlýk yaþamamalý. Sen konuþurken tüm kelimeler boyun bükmeli dudaklarýna. Yüzünde filizlenirken bahar, buzullar çözülmeli. Saçlarýnda dolanýrken rüzgar, baþý dönmeli bulutlarýn. Kýskanmalý gözlerini herbir mahlukat. Adýmý andýðýn her an ölmeli tüm cümleler. Sonra da gülüþlerinde yeþermeli özneler. Hadi uzat umutlarýný. Bulut bulut düþsün yüzün yüzüme. Köhne bir mazinin mevcudiyetimin. Sýnýrý çizilmiþ bir ömrün son nefesi ol sen. Kepenksiz bir ömrün kapýlarýný aç sen. Süzül perdelerimden. Bir türlü yeþertemediðim kýz düþlerime uzat ellerini. Gün doðumu sancýlarýmdan kurtar beni. Sicilim bozuk.Temize çek yüreðimin kirlerini. Aldýðýn her nefes tövbem olsun günahkar hislerime. Suçlarým kabarýk. Ýnfazým vurulmadan yüzüme, sen öldür beni ya da sakla beni yüreðinin mavi denizlerine. Senden önceki geçmiþime tedbir konulmuþken kalbine al beni.Hayat mektebinde dikiþ tutturamayan bu adamý gönül bahçene kabul et. Gülüþlerini acýlarýma baðýþla. Kanatlarýmý özgürlüðüne saldým sende umutlarýný sonsuzluðuma bahþet.

Kýrýk aynalarýmdaki suretime hayat veren aydýnlýk,

Dol içime. Senin kaplamadýðýn her bir hücre ölümü seçsin bundan sonra. Þah damarlarýmdan vücuduma akan her bir zerrede adýn sayýklansýn. Kanatlarýmýn rotasý sensin. Bekle beni biraz. Kanayan ayaklarýmla, yarým yamalak cocuðumla sana gelmekteyim. Tüm kelimelerimi yitirmiþken yeniden ezberim olsun gözlerin. Duvarlarla konuþmalarým bitsin artýk. Sebebim ol gülüþlerimin.Ölümümü bekleme yeniden yeþermek için. Taksiratým yok benim. Ya dudaklarýnda ölmeliyim ya da topraða serilmeliyim..Ýnzivaya çekilmiþ yaralarýmý sar nefesinle.Bað bozumunda yüreðimi yalpalayan rüzgara inat sar beni yüreðinle. Sana ihtiyacým olduðundan deðil; ben zaten SEN'ÝM. Ben diye bir varlýk yok BENDE..Kýrýk aynalarýma düþen aydýnlýk dol karanlýðýma. Gözyaþlarýn sonum olsun bu BEDENDE..


Virgüllerimi yitirdim. Sus pus içindi dilim. Neden susuyorsun diye sorma. Sen konuþurken ben susacaðým demiþtim. Büktüm dudaklarýmý cümlelerine. Sen konuþ ki; hükmü kýrýlsýn yalnýzlýðýn. Saltanatý bitsin acýlarýn. Gülümse ulu orta. Gülümse sebepsizce. Ruhumun iktizazlarýna( bozulmuþ, buruþmuþ) inat yeniden yeþet gözlerimi. Yaþa ki yaþasýn benliðim. Yoksa karanlýklar saracak sokaklarýmý. Bilirsin korkarým karanlýklardan. Uzat ellerini. Ölüm bedenime iliþmeden, istinad duvarlarý aydýnlýðýmý çalmaya teþebbüs etmeden gel, uzan denizlerime.

Ýmlasý bozuk bir çocuðum ben.
Kurtar beni “ benden “
Yarým bir mutluluðun demsiz umuduyum ben.
Kurtar beni derinlerden..
Gözlerinin Cennetinde yaþat beni..
Sonra da öldür..
Ölüm ellerinde gelsin bana..

Durma daya gözlerini gözlerime.
Mutluluðum,
Huzurum,
Sonum ol...

* Yazýnýn baþlýðý alýntýdýr.

23.08.2007

Ýsmail Sarýgene