Bir oðlaðý vardý, Beþir Emmi’nin.
Siz deyin beþ okka ben deyim on.
Hep kayalýklarda gezerdi.
Hacýmirzalý köyünden iki hemþeri.
Ýnat mý inat idiler.
Ýddiacý mý iddiacý.
Uzaktan gördüler,
Kaya üstünde bir karartý.
Birbirlerine sordular.
“Acep ne ola þu uzakta görünen.”
Baþladýlar tahmin yürütmeye.
Biri dedi o olsa olsa bir kartaldýr.
Öbürü ,
"Amma yaptýn ha!"
Onun hiç kartala benzer yaný mý var.
O gördüðün var ya hemþerim.
Anam avurduma vursun.
Beþir Emmi’nin oðlaðý.
Nah þuraya yazýyorum.
Atma Hacýmirzalým atma .
Ne oðlaðý?
Oðlaðý kim kaybetti de
Beþir Emmin bulacak!
Aha o görünen,
Kartaldan baþka bir nesne deðil.
Böyle atýþa atýþa,
Yaklaþtýlar kayaya.
Gelenlerden ürken kartal ,
Birden havalandý.
Kartal havalanýnca,
Coþtu Hacýmirzalý’nýn arkadaþý.
Aha da gördün.
Hani Beþir Emmi’nin oðlaðýydý.
Hiç oðlak uçar mý akýllým.
Direndi hacýmirzalým.
Olanca inadýyla.
Ülen! Uçsa da
Beþir emmi’nin oðlaðý
Uçmasa da
Bize düþense kýssadan hisse burada.
Ankara,19.08.2007
Ýbrahim Kilik