Yaþam hoþtur, ölüm rahat ve huzurludur. Zor olan geçiþtir. -Asimov
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
SEN DAHA ÇOCUKTUN!!!!! Sen daha çocuktun! Gözü yaþlý oynardýn oyunlarýný hep Ne zaman arkadaþlarýndan bir dayak yesen Susardýn! Hiç karþýlýk vermezdin Ýncitmek istemezdin týpký seni incittikleri gibi. Eve geldiðinde annen sana baðýrýr dururdu -yine mi kavga ettin diye! Sense hiç konuþmazdýn… Oysa bir anlatsan gerçeði hiç baðýrmazdý annen sana… * * * Sen daha çocuktun! Her çocuk gibi seninde oyunlarýn vardý Bisiklete binerdi arkadaþlarýn Sense onlarýn ardýndan uzun uzun bakardýn… Masmaviydi gözlerin deniz kadar mavi Sen bir güldün mü? Güneþ aðlardý; kýskanýrdý seni… * * * Sen daha çocuktun! Çok severdin okumayý Her gece Nazým Hikmet þiirleri okur öyle dalardýn derin uykulara… Her þeyi bilmek isterdin araþtýrmacý bir ruhun vardý Önceleri sorardýn, sonra sorgulamaya baþladýn… * * * Sen daha çocuktun! Çok erken tanýþmýþtýn sað-sol görüþle Birdenbire siyasetin içinde bulmuþtun kendini Sonra masalsý oyunlarý býraktýn, gerçek oyunlara daldýn… Bir gece sýkýþtýrdýlar seni Deli gibi dövdüler Her yerin kan içinde… Silahla ilk o gece tanýþmýþtýn… * * * Sen daha çocuktun! Çok erken göstermiþti hayat acý yüzünü sana Keþke o yüzü hiç tanýmasaydýn Vurulmayacaktý belki arkadaþýn Ölmeyecekti yaný baþýnda, son nefesini dizlerinde vermeyecekti Sense haykýrmayacaktýn gecenin sonsuzluðunda… * * * Sen daha çocuktun! Çok erken tatmýþtýn ölümün soðuk nefesini Sen ölmemiþtin ama kucaðýnda ölen arkadaþýndý, dostundu Seninle birlikte özgürlüðe yürüyen… Ardýndan yaktýðýn aðýt geceyi bile aðlatmýþtý Çok aðýr gelmiþti bu ölüm sana… Sonra içinde bir nefret ateþi Sonu olmayan yollara girmiþtin Biliyordun tüm gerçeði Ölmekte olsa sonunda yürüyecektin bu yolda Seni kimse durduramadý… * * * Sen daha çocuktun! Baðýra baðýra þarkýlar söylerdin sabahlarý Sonra annen kýzardý sana -sus baðýrma baban uyanacak derdi usulca… Çok uzun sürmedi … sustun susmak zorunda kaldýn belkide Çünkü artýk söyleyeceðin þarký deðildi Aðýttý…gidenlerin ardýndan… * * * Sen daha çocuktun! Her sabah çýkarken evden; annene veda ederken öperdin elinden Ýçine çekerdin kokusunu Sonra… -anne akþam sevdiðim yemeði yap olur mu? Derdin Annen –peki oðlum der Öperdi o gül yanaklarýndan içine akýttýðý gözyaþlarýyla birlikte… Sen giderdin… O ardýndan yýðýlýr kalýrdý yere Ellerini açardý semaya dua ederdi senin için “Allahým oðlumu bana baðýþla “derdi Ve uzun uzun yalvarýrdý Allah’a… Bilirdi bir çýkmaz yolda olduðunu Korkardý.. Hiç belli etmezdi sana korkusunu ama Sende hep geri dönecek gibi veda ederdin Hoþçakal anne hoþçakal akþam görüþürüz der giderdin… * * * Sen daha çocuktun! Bir sevgilin bile olmamýþtý henüz Ellerine dokunmamýþtý bir yar eli Kimseye seni seviyorum dememiþtin Ve duymamýþtýn o sözcükleri Þiirler yazmamýþtýn, þarkýlar söylememiþtin… * * * Sen daha çocuktun! Öyle saf öyle iyi niyetliydin ki Hiç kötülük geçmezdi içinden Her þeyi herkesi çok severdin Kucaklardýn hiç karþýlýk beklemeden Bilirdin mutlu olmak için her þeyi sevmek gerektiðini Aldýrmazdýn kötü olana, olanlara Sen dünyaya hep baþka türlü bakardýn… * * * Sen daha çocuktun! Hiç korkmazdýn ölümden Ölümün o soðuk nefesini içine çekmene raðmen Yiðittin, merttin dimdik ayakta dururdun bir delikanlý gibi… * * * Sen daha çocuktun! Kendini salýverdiðin bir boþluk Ýçine girdiðin ateþ çemberiydi… Biliyordun … biliyordun tüm gerçeði Oyun deðildi bu gerçek bir savaþýn tam ortasýndaydýn Farkýndaydýn…ve her þeye inat koþarcasýna gidiyordun ölüme… * * * Sen daha çocuktun! Bir gece vakti pusuya düþürdüler seni Yalnýzdýn kimsen yoktu savunmasýzdýn Buna raðmen hiç acýmadý sana silah çeken eller Kurþunlar yaðýyordu üzerine Kurþunlar yaðýyordu… Vurulmuþtun… Vurulmuþtun bir gece vakti… O haldeyken bile korkmadýn Yiðitçe gittin ölüme Mertçe gittin bir delikanlý gibi gittin Önce yýldýzlara baktýn sonra aya… Gözlerini kapadýn sonra hayata… SEN DAHA ÇOCUKTUN! ÖLÜM SANA HÝÇ YAKIÞMADI!!! ÖLÜM SANA HÝÇ YAKIÞMADI!!! DENÝZ GÖZLÜM!!! SEVGÝ DEMÝRDELEN
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © SEVGÝ DEMÝRDELEN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |