Ýnsan olmak ve bu þerefe nail bulunmak ne büyük bir nimettir.
Þükrü asla mümkün olmayan en büyük deðerdir.

Fazilettir, payedir, þereftir, hilkattir.
Böyle bir itminanlýða haiz olmak için muhakkak ki bir eðitim þarttýr.

Eðitmen öncelikle kim olduðunu bilen, hilkatin ve aidiyetin idrakinde vakýf bulunan, mükellefiyetin ve emanetin ne kadar önemli olduðunu bilen bir þuurun sahibi bulunmalýdýr.

Aksi takdirde manasýzdan habersiz bir kiþilik ne kadar verimli olabilir. Öncelikle kendisi bizzat bir eðitimden geçmelidir, hakikat nedir muhakkak bilmelidir.

Hülasa edersek mazisiyle kahretmeyen, geleceðiyle paganlaþmayý öncelemeyen, objektif bir düþünme usulünü özellikle tercih eden bir mürebbiye ve eðitici olmalýdýr.

Güven, sadakat, fedakârlýk, görgü kurallarý, edebin ziyadesi, faziletin deðeri, þahadetin gereði, vatanýn teminatý, vicdanýn, izanýn, halin izahý ve vuzuhu için en önemli dayanaðý manevi alt yapýdan geçmektedir.

Manevi alt yapýsý olmayan bir insan, sorumsuz bulunandýr, keyfiyetine göre davranýþý önceleyendir.

Bir insana fayda saðlamak adýna, öncelikle onu anlamak için gayret, sükûnet ve sabýr gerekmektedir.

Bilmekteyiz ki hiddeti önceleyenler bilgi bakýmýndan yetersiz kiþilerdir.
Þiddet heveslileri ise konuþma dilinden yoksun cahilliði öne çýkmýþ kimselerdir.

Bu kiþilerin genel temayülü, isteklerini sevgi diliyle deðil kargaþa ortamýný tercih ederek elde etmek meyilleridir.

Aslýnda bu insanlarýn en büyük problemi bire bir kendileriyledir. Kendi sineleriyle barýþýk deðillerdir. Husumet, haset, riya, tekebbür, zülüm, hiddet, þiddet, aldatmak, inkâr etmek temel tercihleridir.

Çünkü nihayetinde kime hesap vereceðini, bir nefeslik can olan akýbetini, mahþerin haþyetini nerden bilecekler ki, bilgi ve mana muhayyilesi bunlarýn en son veya asla istemedikleri tercihleridir.

Ýnsanlýk tarihinde en bariz olan iki husus ön plana çýkmýþtýr.

Ezel ve ebet, Hak ve ret, vicdan ve nefs, zalim ve mazlum, müstekbir ve müstezaf, Rab ve tagut tercihleridir.

En ufak bir paha karþýlýðýnda dinini satanlar, farkýnda olmayanlarda çabasý tabi ki.

Müstekbirlerin, ilahlýk taslayanlarýn en çok tercih ettikleri insan kitleleri, hürriyetini ve kutsallarýný enaniyeti sebebiyle yer deðiþtiren betbahlardýr.

Bu grup insanlar Allaha kulluk problemi yaþamalarý nedeniyle kula kulluða mecburdurlar çünkü rýzkýn banisi olarak önderlerini bilirler.

O kutsarlar, en yüce ilanýný yayarlar, bir kurtarýcý payesi vermeyi de ihmal etmezler. Körpe dimaðlara en büyük ve kurtarýcý telkinini dayatýrlar.
Reddedenleri alaþaðý ederek orada boðmayý göze alacak kadar sefil ve gaddarlardýr.

Ezbercilik kültürü olmazsa olmaz sanýlan bir bühtandýr. Zira mantýðýn, izanýn, tahkik yeteneðinin kullanýlmamasý istenmektedir.

Sebep gönlü, ufku kapalý bir nesil için seferberlik ilan ederek kulluk ve kölelik sürecini daimileþtirmektir.

Cennet vatan diye dualar ettirilirken, bir taraftan talanýn ve iþgalin sahibi olan müstekbirlerin conilerine vatandaþlarýn bir kýsmý kullandýrýlarak seks servisi verilmektedir.

En galiz küfürler dinselliðe edilmektedir. Allahýn adý anýlarak iþlenen küfürün haddi hesabýmý vardýr. Kim yetiþtirdi bu çulsuz hainleri.

Bir sütçü imam niye vardý, bir gazeteci Tahsin ne diye kurþun sýktý, niye Antep’e gazi payesi verildi, neden Erzurum’a dadaþlar þehri dendi ve birçoklarý.

Muasýr medeniyet seviyesine ulaþacaðýz diyerek Ýslami deðerleri, Kur’ani hükümleri, en son peygamberi hiçe sayacaksak, dýþlayacaksak…!

Bu tercihlerinizin hepsi de sizin baþýnýza çalýnsýn, Cenabý Hak sizler neyi hak ediyorsanýz onu sizlere yakýnlaþtýrsýn, akýbetinizi idrak etmeniz için fýrsatlar versin.