Her insan farklý hissiyatlarýn müntesibidir.

Her yazýlan muhtelif deðerlerde ki kimi meramlar, muhakkak ki bir þeyler anlatmak içindir.

Lakin telakkilerin açýlýmlarý o kadar deðiþkenliðe kapý aralamaktadýr ki bu bakýmdan da okuyan her insan, muhakkak ki yazanýn mevcut halini mutlaka anlayacak diye bir þart bulunmamaktadýr.

Okuyan her ne diliyorsa ve neyi önceliyorsa bu yöne kanalize olacaðýndan ibretin, letafetin ve nezaketin çoðu kez farkýný kaçýracaktýr.

Korkulur ki bir þartlanmýþlýðýn, fanatikliðin, taassubu yetin prangalarýna sinesini, tahkikini ve þevkini teslim etmemiþ olsun ve vicdaný diri bulunsun.

Her insan bir baþka âleme için kapý araladýðýndan, fevkalade farklýlýðý bulunduðundan ve bizzat mükellefiyete muhatap olduðundan çok önemlidir ve oldukça deðerlidir.

Ne zaman ki bu hasletlere haiz bulunan insan, zatýný ve ayalini mücehhez kýlan en deðerli hazinesi durumunda ki deðerleri reddi miras addederse…

Örfü ve kültürel alt yapýyý ve özellikle manasýný tamamen dýþlayan ve bir hakirliðin içinde nazar etmeye baþladýðý zamanlarda…

Kendini amansýz bir boþluðun ve ne denli temelsizliðin safhasýnda bulacaktýr.

Bu zaman diliminde mukallitlik aslolan olacaðýndan, idrak ve izan yozlaþacaðýndan, mazi ve ati buharlaþacaðýndan ulvi gayeler yerini sekülerliðe terk edecektir.

Bu yönde yapýlan tercih öyle bir iletir ki, hükmü, tahakkümü ve mukayeseleri sadece tek bir amaç için seferber ederler.

Kazanmak, kazananýn yanýnda yer almak bir hayatý bu istikamette müdavim kýlmak.

Bir nevi ve daha sarih bir ifadeyle nefslerin köleliðine itibar ederek yaþamaya razý olmak ve bu uðurda gayret göstermektir.

Bazen halime manidar gelen bir tabir vardýr!

“yalan dünya” diye

Oysaki bizler tüm doðrularý bu yalan dünyada öðrenmeye çalýþýrken bu hamiyetperver dünyaya da sitem gönderiyoruz bir þekilde.

Onu yaratan bilinirken, nasýl bir görevle mücehhez kýlýndýðý varit iken.

Düþünmek ancak bilerek düþünmek ve neyi düþüneceðimizi bilmek latayiflerin, hale yansýyan akýbetin, mizan haþyetinde ki aksedanýn gül esintilerinden zuhur eden arzý mekânýn yalnýzca ona ait olan rahmet kokusunu terennüm etmeliyiz.

Bu minval üzerine hayatýmýzý þekillendirmeliyiz.

Ezel ve ebet için nefeslenmeliyiz, kadrin, ahirin þevk veren hazzý için meþk edebilmeliyiz.

Hamasetin ve enaniyetin girdabýnda nefeslenir isek iþte o vakit hak getire.

Mazlum; hakký gasledilen elinden zorla alýnan, çaresiz býrakýlan feryadýn zatýdýr.

Evveli âdemden beri, kýyametin son sahnelerine kadar da devam edecektir.

Bu öðretinin sahibi tek önderim ve bir ümmeti olmaktan þeref duyduðum efendimdir, onun yolundan giderim ancak onun için nefes tüketirim.

Onu en son olarak gönderen, þeref bahþeden, kâinatý onun için yarattýðýný söyleyen, geçmiþ ümmetlerin hayatlarýný hikâye eden, aþkýn membaý güzelliðin dergâhý, faziletin perdahý, hakikatin kaynaðý Cenabý Hak ve tekaddes hazretleridir.

Zatýmýn hayat felsefesi, nizam gayesi, destur ilkesi ancak budur ve böyle kalacaktýr.
Mecburum, icbarým, hicraným, bu uðurda köleyim, bu yolun aþýðýyým.

Her kim ne derde ve ne söylerse bir caný insan olduðu için muhakkak ki dinlerim.

Zatým için her ne söylerlerse elbette sabrederim çünkü mizaný önceleyenim.

Nefs bakýmýndan en hakir, en rezil ve en þirret birisi olduðumu muhakkak ki bilirim.

Çýkarým adýna, menfaatim uðruma ne kadar hadsiz olduðumun da bilincindeyim.

Zaten bu bakýmdan, öðrenmem açýsýndan burada deðil miyim ki?

Her ne kadar bazen muvazenem bozulsa da elbette ki takdir hakký sizlerindir.

Dolayýsýyla ütopiler, hayaller, bir maksada mebni için yaþanýlmayanlardýr.

Kiþiler kiþiliklerinin el verdiði ölçüde, mana muhayyilesinde kaldýðý müddetçe kendi melaliyle dalgalýdýr.

Kimi insan dalganýn sesine, kimisi þevkine ve kimileride yalnýzlýðýn iklimlerinde susuzluða gark olmuþ çaresizler misali.

Hissi veren, ilga eden, sevgiyi tecellisiyle getiren membaa belli, her kim nasýl dilerse hissettiði ölçüde yaþayandýr, anlayandýr, manzara keyfiyetiyle bakandýr.
Sevgi ve saygýlarýmla BERAT KANDÝLÝNÝZ mübarek olmasý dileklerimle.