Bu gece zifir karasý bir gece, yalnýzým yine sahilde
Sensizliðin yüreðimde açtýðý yara derin mi derin
Karanlýk denizin karanlýk dalgalarý
Oturduðum kayalarý hýrçýn, hýrçýn döverken
Sensizliðime aðladým, hýçkýrýklarým yankýlandý karþý daðlarda
Kayalara, karanlýklara sordum seni
Karanlýða boðdular beni, yanýt vermediler
Denize sordum, neden gelmedi diye
Hýrçýn dalgalarýný saldý üstüme
Su serpintileriyle ýslandým, iliklerime kadar
Sensizliðimin ateþini söndüremediler
Tuzlu sulara karýþtý akan göz yaþlarým
Hýçkýrýklar boðazýmda düðüm, düðüm
Gel artýk sevgilim gel, boðuluyorum, boðuluyorum
Ta.... uzaklarda kayalarýn en sarp olduðu yerde
Kendimi görüyorum boþlukta
Denize uçuyorum çýðlýk, çýðlýða
Tüm acýlarýmý içime gömüyorum
Sensizliðe belki alýþýrým, belki de unuturum diye
Ýþte böyle sevgilim, her gece bu sahilde
Ölüp, ölüp diriliyorum sensizliðimle