Bazen küçük bir ezgi duyarýz radyoda ve kocaman þarkýlarý kaçýrýrýz hayatta.Bazen piþman olur bir daha yapmayýz.Bir tek istisnasý vardýr bunun.AÞK...
Aþk da küçük bir ezgi gibidir ve eðer peþinden giderseniz neler kaybedeceðinizi tahmin bile edemezsiniz.Ama gidersiniz.Sonunu,kaybedecklerinizi, zaten kaybetmiþ olduklarýnýzý düþünmeden atarsýnýz adýmlarýnýzý ileri.Sonunda acý çekeceðinizi bilirsiniz.Yüreðinizde silinmeyecek biri iz býr kacaðýný bilirsiniz, ama sevmiþsinizdir bir kere.Yüreðiniz onunla beraber atar, uykularýnýz onunla baþlar, onunla biter.
Ama her þey gibi sonunda o da biter.O dediðim iliþki, aþk deðil.Çünkü insan daha büyüðünü bulana kadar asla aþkýný kaybetmez.Yenisini bulsa bile, dediðim gibi, silik bir iz hep kalýr kalbinde.'Keþke'lerle dolar hayatýn.Ona yeterince seni seviyorum demediðinizi düþünürsünüz.Belkide gerçekten dememiþsinizdir.Ama demelisiniz.
Eðer birini seviyorsanýz elinizden geldiðince seni seviyorum demelisiniz sevdiðinize.Ve eðer içtenseniz, bilin ki bir gün mutlaka yine baþlayacaktýr kaldýðý yerden bitti sansanýz bile.Ve belki de bundan elli yýl sonra beyaz saçlý biri olarak uyandýðýnýzda ve yanýnýzda onu gördüðünüzde 'iyi ki seni seviyrum demiþim' diyeceksiniz...