Buruþuk (kötü) Þiir ...

gizemli þiirlere...

“sevdiðim kadýnýn elinin izi kaldý ; yüreðim de derin bir yerde... “

... dikiþ tutmayan
kanayan yaralarým var
gitgide büyüyen hüzünlerimin koynunda
bir avuç dolusu harcanmýþlýðýmla...

bir...

“ yüreðim çamaþýr ipinde kurudukça ; kelimeler eziliyor þiirlerde...”

...þimdilik
sensizliðin yosun tutmuþ hapsindeyim
hani dönsen diyorum ; sevmesen de olacak
yeter ki gör bendeki seni...

iki...

“sokaklarda aðlayan kaldýrým taþlarýnýn her bir tanesin de yürekten seven aþýklarýn ayak izleri var : öylesine basýp geçmeyin !.. olur mu ? ”

aþk diyorum...duruyorum
dünyanýn her yerinde ayný deðil mi ?
tutkusu, sadakati,cinselliði, özlemi ; her þeyiyle ayný deðil mi ?

üç...

“ýslak mendillerin hikayesini bilir misin ? tenhada ki kalplerin beyaz kefenleridir onlar...
kimseler bilmez bunu ama sen bil yine de...”

eski hatýralarýn bile rüyasý vardýr
yoksa cama vuran her elde açmazdý susuz güller...
el kapýlarýn da biriken dargýn zamanlar var ya
ben bunlardan korktuðum için þiirlere sarýlýrým
zamanýmý çalýn diye , içimde ki dargýnlýðý alýn diye...

dört...

“buruþuk bir defterin yýrtýk sayfalarýnda buldum bu þiiri... isimsiz þairin mýsralarýndan kaçarken topladým ; adý bu yüzden buruþuk þiir... “

hayat dönük rengiyle siyah mý beyaz mý?
yoksa zaten her þey gri deðil mi?
ne kadar acýlarla beslenilse de
yaþam tek kelimede beþ harf deðil mi ? ...hani ölüm gibi !..

beþ...

“anlamýn bile anlamý varken ; sözlerin içindeki çözülmemiþ sýrlar beni ürkütüyor...”

...denedim
güzel sözler yazmaya
ama olmadý...
ruhumda kayýp bedenler çoðaldýkça
hani topraðým nemli ama taþlýyken
kýrýk pulluklarýmla nasýl toplarým ki umutlarýmý ...

altý...

“yaðmurlar önce bulutlara yaðarmýþ ...
týpký bir nehrin uçsuz bucaksýz gözyaþlarýyla kaydýðý gibi...     

saklý bir yerin de hüzün biçersen hayatýn
bir de yorgun nefti bulutlara su ýsmarladýysan
bak o zaman beni ara olur mu?
Ýnatla , sabýrla...

yedi...

“yýkýlmak , yanýlmaktýr...yazýk ki ölüyoruz...”

...yüreðimin aðacýný buduyorlar
güya orman aleve aþýk olmuþ ta...
sonuçta hayat aþýk olmayanlara da kalmýyormuþ ki...

( sevgi hatýrlansa bile... yine de boþuna banklara kazýnmadý yürekli aþklar !
hayattý ! en kötü anýmýzda inatla yazý tura atan... peki ama ya attýran kimdi ? )

öylesine buruktum ne baþýnda ne de sonunda !..
doðdum , yaþýyorum ; yarýný bilmiyorum ...


emre onbey