Ne hekimler gelmiþ ki yarayý caný aþkýma
Çare mi olacak ki meçhulde esrarý ahýma
Topraðýn kokusu ki geliyor iþte ta ezelden
Sinelerin kilitlenmiþ mahzun hüzünlerinden

Sen aldýrma leyar sen bari bir efkâr soluma
Sen umutlarýný tüketerek ahirin için korkma
Sevilensin þevksin kahýrlar içinde soldurtma
Aþk yekpareliðin de hazzýn ahenginden yana

Ben böyleyim iþte dertlenirim kendi gölgemle
Senin nerelerde olacaðýný idrak etsem de yine
Bedel mi hazýr kaderde ki nefsin bekler haline
Zindan ne çare yalnýz kalan sinenin günlerinde

Sevmek ah ne diyeyim dileme kal kendi halinle
Yeter ki seni terk etmem için bahaneler üretme
Unut diyerek kolay olaný seçme kader mucibince
Kal kendi esenliðinle sevgime bir müdahale etme

Sende olmayaný veremem ki sevmeni beklemem
Zatýmdan vazgeçmede diyemem onu isteyemem
Teninki nazar için asla nefeslenmem bezeyemem
Melalin ki silinmeyen kim bilir ne ki haline girmem