bir daha gelmeyeceðim bu þehre!.ne zaman bu þehrin topraðýna ayak bassam,beni sinir eden bir olayla karþýlaþýyorum çünkü;kaçýrýyorum keçileri!...kafamýn içindeki daðlar öyle bir çoðalýyor ve dikleþiyor ki,hangisinin yokuþuna bir keçi salsam,týrmandýkça kayýyor kayaçlarýmdan aþaðý ve gitgide eksiliyor topraðým...aðaçlarým yýkýlýyor,kuþlarým göç ediyor baþka topraklara...bulutlarsa,baþka daðlarýn tepesinde konaklayýp boþaltýyor yaðmurlarýný oralara...kuraklaþýyorum!..

düþtüðüm hallere bak!..hepsi de bu þehir yüzünden...alacaðýn olsun Adapazarý!..

biliyorsunuz, daha önceleri pazar ortasýndan kaçýrdýðým alaca inek,belimin incelmesine sebep olan þiþman kadýn, bu þehrin bana sunduðu sinirçiçekleriydi...hatýrladýnýz deðil mi?birisi þiir olmuþtu kalemimde ve et derdine düþürmüþtü beni;sevgilimi yemiþtim en sonunda:)))diðeri ise berbat bir yolculuk yapmama neden olup,kýla çevirmiþti belimi ama insan olmayý da öðretmiþti bana...þimdi de sinirime dokunan üç kiþi!hem de ayný þehrin,ayný yerinde;otobüs terminalnde,ilginç deðil mi?

aslýnda fakirliðimdi,yaþadýklarýmýn vebali!..

Adapazarý üzerinden memlekete dönüþ ucuza patlýyor bize..hemen hemen her Ýstanbul'a gittiðimizde bu yolu kullanýyoruz, geri dönüþte..Doðu Ekspresi'nin numarasýz biletini alýp(biri öðrenci,üç kiþi yedi YTL) Arifiye'de iniyor,oradan dolmuþla þehir içindeki terminale geliyoruz;dolmuþ ücreti kiþi baþý bir YTL...yani, on YTL Ýstanbul'u, Adapazarý yapmamýza yetiyor;kardayýz!..(lütfen inceltme iþaretini siz koyun a'nýn üzerine;bir türlü beceremiyorum da!..)

iþte terminaldeyiz!..valizlerimizi duvarýn dibine býrakýp,bir bank'a iliþtik oðlumla ben;eþim kayýp!...sanýrým,bana özenip bir inek bulmaya gitti bir yerlere;kýskanç þey,ne olacak!..:))))bu düþünce güldürüyor beni ve gülen gözlerimle çevreyi taramaya baþlýyorum...sonunda buluyor bakýþlarým konaklayacak yüzleri;cam kenarýnda dikilen iki güzel kýz bunlar!..(erkekleþiyorum mu ne,allalahhh!...:)))))

kocaman kocaman bavullarýnýn baþýnda bekliyorlar.gayet modern giyinmiþler!..bacaklarýný ortaya çýkartan tayh üzerinde,basenlerini hafiften örten bluzlar var üstlerinde;kolsuz ve baðýrlarý açýk...uzun boylusu,arkadan toplamýþ saçlarýný ki,kuðu boynu olup çýkmýþ boynu...ötekinin saçlarý kýrpýk kýrpýk...köy çocuklarýnýn hiç berber makasý deðmemiþ saçlarý gibi sanki!..kaþýna,gözüne giriyor saç uçlarý,bazen de kapýdan gelen rüzgarla birlikte týnazlanýyor...ikisi de incecik;mübarek söðüt dalý!..nereden geldiklerini,kim olduklarýný merak etmeye baþlýyorum birden ama çekik gözleri ele veriyor onlarý;Uzak Doðulu olduklarýný düþünüyorum...

yüzlerini bana doðru döndüklerinde,yanýmdaki boþ yeri iþaret edip "gelin!.." diyorum ama gelmiyorlar...oðlumdan çekiniyorlar herhalde diye düþünüyorum bu kez,oðluma dönüp;" sen biraz gezin de gel oðlum" diyorum,oðlum kalkýp gidiyor...

yeniden gözgöze geliyorum kýzlarla,yeniden çaðýrýyorum onlarý yanýma,yine gelmiyorlar..demek ki oðlumla ilgisi yok onlarn yanýma gelmeyiþlerinin;içim rahatlýyor!..derken,kýzlarýn yanýna,son zamanlarýn siyasi eþleri gibi giyinen bir genç kýz geliyor,bir þeyler söylüyor onlara Türkçe olarak.. ne söylediðini anlayamýyorum ama,merakým da artýyor gitgide...muhakkak oturtmalýyým onlarý yanýmdaki boþ yere..inat olmak iþe yarýyor bazen;sonunda baþarýyorum.

siyasilerin eþleri gibi giyinen kýza yaklaþýp;

"lütfen söyler misin onlara,burasý boþ,otursunlar" diyorum.

ne yalan söyleyeyim,kýzýn Allah'ý var, tutuyor sözümü ve oturtuyor onlarý yanýbaþýmdaki boþ yere;oh be!...

iþ onlarý oturtmakla bitmiyor...usuldan usuldan sorular sormaya baþlýyorum:

"öðrenci galiba bu cici kýzlar,nereli?"

"kazakistan" diye yanýtlýyor,adýnýn Ayþe olduðunu öðrendiðim Türk kýz!

aslýnda Kazak kýzlara benzemeyen bu kýzýn onlarla iliþkisini merak etmeye baþlýyorum birden...kafamda oluþan soru iþeretlerine yanýt bulmak için,aklýma gelen ilk soruyu soruyorum Ayþe'ye;

"Türkçe konuþamýyorlar mý Ayþe?"

aldýðým yanýt ilginç;"hayýr,biliyorlar!.."

"o halde,bu öðrenciler,kendilerini anlatacak,üniversite kapýný bulacak durumdalar deðil mi Ayþe?"

dediðimde;

türbaný altýnda,kafa tasýný sýmsýký saran kýrmýzý bonenin dýþarýya fýrlattýðý kara gözleriyle baktý Ayþe...sözü nereye getireceðimin hesabýný yapýyordu herhalde düþüncesinde ya da benim kim olduðumu düþünüyordu.

"evet ama,Türkçe'yi çok iyi konuþamýyorlar;ben de onlara yardým ediyorum"

"burasýný anladým Ayþe! devlet mi sýnav açtý onlarýn Türkiye'de okumalarý için?"

"evet,biri iktisat,diðeri coðrafya bölümünde okuyacak"

"adlarý ne arkadaþlarýnýn?"

"Rita ve Damyeli"

kýzlara kayýyor bakýþlarým.özellikle Rita,öylesine incecik ve zarifti ki,kendimden kýskandým!..müthiþ bir korkuya kapýldým sonra;ya türbana bürünürse!..düþüncemde çakan þimþek bir soru daha sormama neden oldu Ayþe'ye:

"sen Fethullahçý mýsýn yoksa Ayþe,bu öðrencilerle iþin ne?"

iyice þaþýrmýþtý Ayþe...

keþke Fethullahçý olsaydý;aldýðým yanýta bakýn hele!..

"ben diyanetin elemanýyým. görevim,yurt dýþýndan gelen kýz öðrencilere bir yýl boyunca,Türkiye'ye uyum çalýþmalarý yanýnda,islamiyeti öðretmek..sonraki yýl da okula baþlýyorlar(okul dediði,kazandýklarý üniversite bölümleriydi sanýrým..)

"yani,dört yýllýk eðitim,beþ yýla çýkýyor öyle mi Ayþe?"

"evet!.."

"peki,o bir yýl boyunca,bu öðrencilerin barýnma,beslenme,eðitim masraflarýný kim karþýlýyor?"

"hepsini Diyanet karþýlýyor"

"yapýlan þey sence doðru mu Ayþe; bence doðru deðil de!..insanýn din ve vicdan özgürlüðüne karýþmak deðil mi bu?yaptýðýnýz þey;laikliði ortadan kaldýrmak anlamýna gelmiyor mu?dahasý,bir nevi islami misyonerlik deðil mi yaptýðýnýz"

dediðimde; "sana ne!.." anlamýnda kývýrýyor dudaklarýný,baþka tarafa bakmaya baþlýyor...

sinir oluyorum;baðýrmak geliyor içimden ama susuyorum..susmamam gerektiðini bile bile susuyorum!..kendime yaptýðým en büyük kötülük bu olmalý!..ne geniþ sinem varmýþ meðer!..

onlar da kalkýp gidiyorlar;tekerlekli bavullarýný sürükleyerek...Ayþe de eteklerini!...

ateþ saçan bakýþlarým,gökyüzünde gezinen kara bir buluta takýlýyor; yaðmaya baþlasa,"kul" akacak sanki yeryüzüne!..gündüz yüzüm onlara karýþacak sanki;korkuyorum,kayboluyorum!..

derken,Rita ve Damyeli'nin beþ yýl sonraki halleri gelip oturuyor hayalime;

-þimdiki hallerinden eser kalmamýþ!

-Ayþe gibi giyinmiþler! çekik kara gözleri,daha bir çekilmiþ saç diplerine!..

-dinlerini diyanetlerini öðrenmiþler!

-þakýr þakýr Türkçe konuþuyorlar!

-Bir Türk'e gönül verip evlenmiþler..kapatýlmýþlar duvar içlerine ve üçer beþer çocuk sahibi olmuþlar!kocalarýnýn emr_i vakileriyle doymuþlar hem seviþmeye,hem dayaða,horlanmaya'..burunlarýndan gelmiþ yaþamak!..

-yeni yeni vaaz hocalarý çýkmýþ içlerinden;kendi ülkelerinden gelenlere öðretmeye baþlamýþlar, öðrendiklerini!...

-yüreklerinin bir yerlerinde bekleyen,nataþalýk duygusu canlanýp ihanet etmiþler eþlerine ve yakalanýp öldürülmüþler!..

-seçim sandýklarýndan çýkan kara oylarýn oraný daha bir artmýþ!..

gördünüz mü;nasýl oluþturuluyormuþ "diniderindevlet!." devlet içinde "diyanetdevlet!.."

baþ gitmiþ biçilmeye;ayak yürümez!..yürüse de gittiði yer gece!..

velhasýl uyumuþuz!..