Sevgi, kimi zaman esarettir.

Öyle bir esaret ki sana huzuru ve korkuyu ayný bohçanýn içinde sunuverir. Alýþkanlýktýr bazen ve her alýþkanlýk gibi seni kolay kolay terketmez.
Ýçinde koca bir geçmiþi barýndýrýrken elbette gitmek kolay deðildir. Düþünürken herþey nasýlda basit görürnür insana evet düþünceler basitleþtirir biraz hayatý. Oysa eylemler cesaret gerektirir ki cesaret her daim zamanýn elindedir.
Bundandýr ki beklenmedik ayrýlýklar düþünüldüðünden daha büyük yaralar açar, yine zamandýr yaralarý saran terk edilen alýþkanlýðýn yerine yenisi için çalýþan.
Sen ise korkarsýn açýlan boþluðun kalýcý olacaðýndan yada dolduranýn alýþkanlýk halini alacaðýndan...

Korku, en büyük yalnýzlýktýr ki, bu yalnýzlýðýn içinde huzur yoktur.

Zaman yeni alýþkanlýklar için çoktan yola çýkmýþ, sen arkaya baktýðýnda keþklerle iyikiler savaþ halindeyken, çok þey yaþamýþ çok þey görmüþ bir böbürlenme halinde ki sana aslýnda bir zavallý olduðunu söyleseler aðlar mýsýn?
Cesaretin var mýki aðlamaya?
Ýnsanlar ne der korkusu sarmýþken sadece seni deðil herkesi, düþürebilir misin maskeni?
Hayýr hayýr bence maskene yamalar yapmak için yeni bir terzi bulmak (þöle yeni renkler katacak) elbet daha kolaydýr, ruhunun ýstýrabýný hissetmeye hiç kimse hazýr deðildir çünkü.
Ýnsan kendini kolay kandýrýr aslýnda sanýldýðýnýn aksine. Tek gecelik iliþkiler renklendirebilir maskeni, bir bardak votka belki kandýrmaya yeter bir süreliðine. Oysa bak, erteleniyor hayat...
Yarýnlar için aklýn planlar yapadursun, ruhun geçmþin tekerrüründe zaman geçer elbet. Geçen zamanýn içinde baþlýksýz bir cümle girer çogu zaman nedenleri ve amacý olmayan, yada gerçeði biraz daha az zahmetleþtiren pratik düþüncelere dalarsýn hayat bir hazýrlýk aþamasýnda yaþamaya, sense orda/burda surda...
Doðruya gelmeden önce, nefes alabiliyor musun?
Evet ise, zaten doðru yoldasýn, dönemeçlere dikkat ederek devam et...
Hayýr ise, yol biraz uzun ki tek de deðil!( Napalým hayat bu:))
Ama baþlangýç noktasýný göstereblirim eðer istersen...
Sen be kardeþim, SEN!