Uzun zaman oldu gidip bakmalýyým. Açmalýyým kapýyý, ona ne olduðunu anlamalýyým. Kim bilir belki ölmek istedi? Kendini öldürmek istedi? Yüzü geliyor gözlerimin önüne, yok diyorum. Hayýr, diyorum. Kuruyorum ben bunlarý. Sonra… Neden olmasýn? O çok yalnýz biliyorum. Hiç söylemedi, anlatmadý. Ama ben biliyorum o çok yalnýz. Hep yalnýz biliyorum, diye kendime tekrarlýyorum. Açmalýyým o kapýyý. Ýçerde ne olduðunu kendine ne yaptýðýný bilmeliyim. Onun için bir þey yapmalýyým. Hayal ediyorum, bin bir cana kýyýþ sahneleri canlandýrýyorum. Onu kurtardýðýmý hayal ediyorum, ona sarýldýðýmý, onun aðladýðýný, ikimizin arasýnda ki görünmez ama hep var olan camýn kýrýldýðýný, onun hayatýnda bir þey olduðumu. Bunlarý hep o kýsacýk panik anýnda kuruyorum. Cesaretimi topluyorum, hýzla ilerliyorum, kulaklarým uðulduyor, damarlarýmda ki kan çekiliyor ayný anda ýlýk ýlk bir þey yayýlýyor içime…Ya kapý kilitliyse? Ýçerden kilitlediyse. Korkuyorum! Þu kýsacýk anlarda insanoðlu ne çok þeyler düþünüyor diye þaþýyorum. Bir kere bana; hýzla yere çakýlan biri yere çakýlmadan, o kýsacýk düþüþ anýnda sence ne düþünür? diye sormuþtu. Ýþte ben sanýrým þu an onu yaþýyorum. Var gücümle kapý koluna asýlýyorum, boþa kuvvet harcýyorum kapý kilitli deðil. Sarsýlýyorum, kendi gücümden sarsýlýyorum. Önce yoðun bir buhar karþýlýyor beni, elimle daðýtýyorum. Göz gözü görmüyor. Onun hep sýcak suyu çok sevdiðini, tenine deðiþini, canýný tatlý sert yakýþýný anlatýþýný hatýrlýyorum. Bana ýlýk suyu sevdiðim için ‘’sen bebeksin iþte bebek deyiþini.’’ Buhar daðýlýyor, onu görüyorum. Bedenini, akan suyun altýnda fayanslara saklambaç oynar gibi yumulmuþ baþýný, uzun saçlarýný. Hem ebe olmak hem saklanmak bu olsa gerek, diye düþünüyorum. Kala kalýyorum, hiç kýpýrdamadan öylece karýþýk þaþkýn kalakalýyorum. Kýzacak, öfkelenecek, ne anlatmalýyým? Ne demeliyim? Korktum…Senin için korktum…Sana bir þey oldu sandým…Gittin sandým…Hepsi geliyor aklýma, birini seçerim söylerim. Hepsi ayný anlamlarý hep ayný. Hiçbir þey olmamýþ gibi havluya uzanýyor çýplak bedenini sakýnmadan sarýnýyor geçip gidiyor yanýmdan.

Bir þey var yüzünde. Biri geçiyor sanki yüzünden. Sürekli birini düþünüyor, sürekli ayrýntý da kalýyor her þey. Sýkýlýyor, beziyor, öfkeleniyor. Kýsa bir an sonra bir þaþkýnlýk yayýlýyor yüzüne. Hayret gülümsüyor, ilk defa güler gibi yapmýyor hakikatli bir gülümseme kesiliyor yüzü. Yine de tedirgin, med cezir den yorgun. Anlatsa, gerçekten bir kere olsun gerçek bir insan, gerçek bir kadýn olabilse. Olmuyor. Hiç olmadý, daha önce de hiç yanaþmadý buna.. .

Bir þeyler içmek geliyor aklýma. Þarap açýyorum. Biliyorum sevdiðini, iyi þaraptan hoþlandýðýný, baþka da bir þey asla içmediðini. Beceriksizce dolduruyorum kadehleri önüne sürüyorum. Kaldýrýyor kafasýný her neredeyse kiminleyse bir an geri geliyor muzipçe gülümsüyor. Alýyor kadehi yarým havaya kaldýrýp beni selamlýyor. Ýri bir yudum alýyor . Bir þeylerden bahsediyorum, derelerden tepelerden. Samimi bir efkar sofrasý kurmaya çalýþýyorum, hani iki arkadaþ efkar daðýtýrmýþ gibi. Kadehleri yeniliyorum ardý ardýna. Yavaþ gidiyor ama iri yudumlar alýyor. Sonra duruyor kadehi önüme doðru itiyor. ‘’Ben sarhoþ olmam küçüðüm’’ diyor.Bu küçüðüm beni daha da eziyor un ufak ediyor. Ne kadar içersem içeyim hiç büyümüyorum. Hep bana kendimi eksik hissettiriyor. Önüme bakýyorum, bir suç iþlerken yakalanmýþ gibi piþman süklüm, püklüm elimde ki kadehe bakýyorum.. Sesini duyuyorum, kaldýrmadan kafamý sesini dinliyorum’’ Ben uyuþmam küçüðüm ne kadar içsem de ben uyuþmam. Beynim izin vermez buna. Sadece içtikçe kanarým, kanadýkça kanatmak isterim, ama seni deðil'' diyor.

Bir kaðýt duruyor sehpanýn üzerinde. Beyaz küçük bir kaðýt. Alýyorum okuyorum, okuduðumu sanýyorum ama anlayamýyorum. Gittiðini yazýyor her þeyi bana býraktýðýný yazýyor. Her þeyin benim olduðunu yazýyor. Bu kadar. Bu kadarmýþým, diyorum. Ne kadar olduðumu ben biliyor muyum? Sanýrým þimdi öðreniyorum.

Gelir diyorum, gelecek diyorum, belki gelir diyorum en son gelmeyecek diyorum. Onu arýyorum gizli gizli. Takýldýðý yerlere takýlýyorum, girip çýktýðý yerlerde geziyorum, kendimden bile gizleyerek onu arýyorum. Kimi zaman beni seyrediyor, belki tranvay da þimdi önüme çýkacak diye paranoyaya kapýlýyorum. Sonra açýkça aramaya baþlýyorum. Kendimle birlikte kimseden gizlemeden, sora sora arýyorum, bulamýyorum. Onun yerine o adamý buluyorum. Pat diye çýkýyor karþýma, enine boyuna seyrediyorum anlamaya çalýþýyorum. Neden bu adamý o kadar düþündüðünü, neden onu bu kadar þaþýrttýðýný, Allah’ýn belasý bir neden arýyorum. Her þeyi kabullenip, birbirimize dayanýp yaþayabilecekken onu benden alýp nereye götürdüðünü bilmek istiyorum. Sormak yerine, açýkça anlatmak yerine aniden pis bir gurur yerleþiyor içime, garip bir tavra bürünüyorum. Okuma bayramlarýnda küçük kýzlarýn yüzündeki makyajlar kadar iðrenç bir kadýnlýk takýnýyorum..


Sigara içmek istiyorum.. Sigara içmem ben hiç söylemiþ miydim? Bir an sýrt çizgisinin ne kadar güzel olduðunu fark ediyorum. Bir erkek için ne kadar pürüzsüz bir teni olduðunu, kollarýný yastýðýn altýna gömerek yüz üstü uyuduðunu ve neden bu kadar umarsýz ve rahat uyuduðunu. Korkmuyor mu? Onun gelebileceðini düþünmüyor mu? Oysa ben bütün gece bunu düþündüm. Seviþirken bile. Seviþmek yanlýþ kelime içinde sevi geçen bir þey yok yaptýðýmýzda düpedüz yatmak denir buna.

Sigara daima onda vardýr bana sigarayý hep o verir. Hadi yak bir sigara. Sende bizdensin yak bir sigara. O edayla söyler bende o edayý kýrmaz yakarým bir sigara. Bak ne haldeyiz! Erkeðinle yatýyorum! Hadi þimdi sen yak bir sigara!

Bir çift gözün beni seyrettiðini hissediyorum. Kafamý çeviriyorum, baþýný hiç kaldýrmadan beyaz yastýðýn üzerinden, acýyan bakýþlarla o adamýn beni seyrettiðini görüyorum. Bir soru oluþuyor yüzümde ikimizin de yüzünde asýlý kalýyor bu soru. ''Kimi bekliyorsun?’’ diyor. Susuyorum…
''Gelmez o. Gideli çok oldu’’ diyor. Sonra sesinde garip bir alay ''gelse de aþktan ölmez o’’ diyor.