Ömrümün kaldýrýmlarýnda sek sek oynarken tanýdým seni
Sen benim oyun arkadaþýmdýn.
Öyle güzel çizerdin ki kaldýrýma oyunu
Bütün çizgilerin net ve pürüzsüzdü.
Ben ise her zaman çizginin dýþýnda kalýrdým.
Sen oynardýn ben bakardým sana;
Oyunumun baþkahramanýna.
Sonra ben sýçrardým
Sen tutardýn beni düþeceðim zaman.
Oyuna hýzlý baþlardým her seferinde ve yenilirdim
Her yenildiðimde küserdim sana
Ama sen severdin beni, bende.
Nefesim kesilirdi, ölürdüm
Ama sen canlandýrýrdýn beni sende.
Zordu seninle oynamak.
Seninle çekirge gibiydik
Her iki sýçradýðýmda, oyun yeniden baþlardý
Çünkü kabullenmezdin senin olacaðýmý.
Sen benim oyun arkadaþýmdýn
Sekerek yürüdüðüm hayatýmda
Belki de oyun sonuna kadar yenemeyeceðim
(hayat) arkadaþýmdýn.