Bir gün oðlum sormuþtu "anne baba ne demek?" diye.
Baba kelimesinin ne demek olduðunu bildiði halde sürekli soruyordu bu soruyu. Her seferinde anlatsamda babanýn ne demek olduðunu bazen çok bunaltýyordu beni.
"Baba ne yapar anne,babalar iþe gidermi,babalar eve gelirmi?"
Artýk oðlumun sorularýný evet cevabýyla geçiþtiremiyordum malesef!
Koca adam olmuþtu ve uzak yolda sandýðý babasýnýn ne zaman geleceðini bilmek istiyordu.
Bunu hangi dille anlatacaðýmý bilmiyor,sorduðu sorulara vereceðim cevaplarýn yetersiz kalacaðýný biliyor ve cevap bulamamaktan korkuyordum. Baban melek oldu desem inanýrmýydý acaba?
Yine bir gün cam kenarýnda beni beklerken bulmuþtum oðlumu.Geldiðimi görmüþ ama atýlmamýþtý boynuma.Halbuki her seferinde yalýnayak çýkardý kapýya. Mutlaka caný bir þeylere sýkýlmýþtý.Dudaklarý büzülmüþ,elleriyle oynuyordu.
_ "Nasýlmýþ benim aslan oðlum? dediðimde bile dönmemiþti yüzünü bana.Sadece iyi demekle geçiþtirmiþti annesini.
Kucaðýma alýp sarýldým ona.Týpký babasý gibi kokuyordu.
_Ne oldu dedim? Yanýt alamadým!
_"Benim uykum geldi dedi."
Sýkýca sarýldým belinden kucaðýmdan inmesine izin vermedim.
_"Canýmý yakýyorsun" dedi.
Büyümüþtü ve biliyordu can acýsýný.Hem küçükken ki gibi deðildi caný acýsa öptürürdü acýyan yerini sonra "geçti" derdi.
Ama þimdi yüzünden düþen bin parçaydý ve belli ki gerçekten caný acýyordu.
Odasýnýn kapýsa yönelirken "buraya gel" dedim.
_"Anne uykum var "dedi tekrar.
_ Senden buraya gelmeni istiyorum dedim. Oðlum bu ses tonumun sonunda ne olacaðýný biliyor ve korkuyordu.
Tekrar sordum ne olduðunu!
_" Biliyormusun? Zübeydenin babasý gelmiþ" dedi.
Nefesim kesildi bir an.
_Moralin ondanmý bozuk dedim?
_Evet dedi.
_Ne var bunda hem sevinmelisin bak zübeydenin babasý gelmiþ dedim.
Artýk oðlum bu numaralarý malesef yemiyordu.
_"Evet zübeyde için Sevindim ama benim babam ne zaman gelecek?" dedi.
Artýk karþýma alýp konuþmalýydým oðlumla ama nedense yapamýyordum. Ne zaman ayný þeyden yaralansakta ikimizde sanki sihirli bir el sözümüzü kesiyordu.
_ Büyüdüðünün farkýndasýn deðil mi? dedim.
Ses yok.
Zübeyde oðlumun en yakýn arkadaþýydý ama neden bu kadar içleniyordu anlamýyordum.
Sadece bu konuyla sýnýrlý deðildi üzüldüðü þeyler sanýrým.Mahallede birisi bir þey demiþti ya yada birisi benim için laf etmiþti.Çünkü oðlum koca adamdý ve benim hakkýmda konuþulmasýný hazmedemiyordu.
_ Anneye yalan söylediðini seziyorum dedim.
Lafý deðiþtirmek istedi ama engellendi tabiki.
Sabah emine haným köþedeki bakkala göndermiþ ve zübeydeyle karþýlaþmýþlar bakkalda.Zübeyde ihsan efendiye babasýnýn geldiðini söylemiþ. Ýhsan efendide gözün aydýn demiþ.
Sonra yanýndaki þahsiyete dönerek ve kafasýyla iþaret ederek umutu göstermiþ." Bu demiþ bizim mahallenin yaramazý ama kimse ses çýkartamýyor ona gariban "yetim" demiþ"
Oðlum pek anlamamýþ bu sözcüðü ama emine teyzesine sormuþ eve gelince emine teyzeside "babasý ölenlere denir demiþ yetim" diye.
O an hem emine hanýmdan, hemde bakkal ihsan beyden nefret ettim sanki.
Çünkü oðlum biliyordu ölümün ne olduðunu.
Birþeyler söylemeliydim belkide teselli etmek zorundaydým ama beceremiyordum iþte.
Ben bunlarý düþünürken oðlum;
_"anne sonra konuþabilirmiyiz? dedi."
Baþýmý sallayarak onayladým dediðini. Emine hanýmýn yanýna gittim mutfaða.
Biliyorum suçu yoktu onun belliki aðzýndan kaçýrmýþtý söylediðini.
Emine haným yemek hazýrlarken masaya oturdum.
_"Nasýlsýn kýzým?"dedi.
Þükür demekle yetindim.Bende halini hatrýný sordum.
_"Sende bir þey var bugün" dedi. Geçiþtirmek istedim ama beceremedim.
Masaya yanýma oturdu.
_"Sýkma canýný be kýzým düzelir Allahýn izniyle, bugününe þükretmelisin.Hem sen þanslý ama þanssýz olanlardansýn" dedi.
Haklýydý sanýrým.
_ Emine anne düzelir deðil mi diye sordum?
_"Sen inancýný yitirme" dedi
Sonra çay koydu bana yemek hazýrlamak istedi ama yiyeceðimi yemiþtim ben.
Anlatmamý,sormamý bekliyordu emine abla.
_Bugün umutu bakkala yollamýþsýn dedim.
_"Evet kýzdýnmý ? dedi"
_ Hayýr dedim.
_Ýhsan bey bugün umut'u göstererek yetim demiþ! dedim.
Emine annenin gözlerinden yaþlar boþandýðýný,yýkýldýðý,sanki saniyede yaþlandýðýný gördüm!
_"Vayy anam benim bugün yetimin ne demek olduðunu oðul sordu bende bir güzel anlattým" dedi.
_Biliyorum emine anne.
_"Dilim kopaydýda demez olaydým, yer yarýlada içine girseydim,saðýr olsaydýmda duymaz olaydým" dedi.
_Sýkma o güzel canýný, Birisinin söylemesi gerekiyordu ama bu þekilde deðil dedim.
Hemen eþarbýný doladý baþýna "o ihsan olacak herife sorarým ben þimdi."
Tuttum kapýda onu.Ýçeri girmesini söyledim.
_"Kýzým vallahi billahi art niyetim yoktu."
_biliyorum emine anne üzülme sen dedim.Söylemek gerekirse iki çift lafýmýzý esirgemeyiz sýkýlma,daralma sen dedim.
Ellerini ovuþturmaya baþladý.Tansiyonu çýktý sanýrým o an. Oturmasýný isteyip limon sýktým ve zorla içirdim.
_"Artýk ben oðulun yüzüne nasýl bakarým Allahým" diyip dizlerin dövdü.
Teselli edilmeyecek derecede sinirlenmiþlti ihsan beye.Biliyordum sabah ilk iþi gidip bunun hesabýný soracaktý ondan.Hatta her zaman yaptýðý gibi söz konusu umut olunca dünyayý baþlarýna yýkacak,eline ne geçerse adamýn kafasýna atýcaktý.
Kolay deðildi tabiki öz evladý kadar seviyor oðlumu ve laf ettirmiyor,üzülmesine göz yumamýyordu.
Yeni doðmuþtu umutu eline teslim ettiðimde.
Bir arkadaþýmýn tavsiyesiyle gitmiþtim kapýsýna emine annenin.
Kapýda görür görmez umutu kucaðýna aldý.
"Bu bebeklerin kokusuna bayýlýyorum" dedi.
Sonra bana dönerek "çocuðun anasý nerde?" diye sordu.
Ben desem inanýrmýsýnýz dedim? Sinirli bir þekilde "tabiki hayýr" dedi.
O zaman arkadaþýmla gözgöze gelip gülüþtük.
Emine anneye kaným ýsýnmýþtý.Kendine has þivesi vardý. Ne doðulular gibi konuþuyordu,nede bizler gibi.
Göçmendi.
Emine haným diye söze baþladým ama emine haným benimle deðil umutla ilgileniyordu maalesef.
Arkadaþýma dönerek bunun anasý kimdir dedi?
Arkadaþýmda ciddiyetle anasý masada öldü dedi.Tekrar gülüþtük.Emine haným þivesiyle bir þeyler söyledi.
Sanýrým kýzýyordu bize.
Ölen birinin arkasýndan dalga geçilmez diyormuþ meðer.
Sonra oturup para iþini konuþtuk.Yeni ev tutacaktým ve fiyatlar uçuktu. Hem kira,elektirik,su telefon,aidat dünyanýn parasýný tutuyordu.
Makul bir yol bulmaya çalýþtýk. Bu bebeðin bakým parasýný kim verecek diye sordu bu sefer.
Ben dedim.Sen neyi oluyon bu oðlanýn dedi.Anasý dedim.Kocaman unutamayacaðým bir kahkaha attý.
Sen benle dalgamý geçiyon.Daha sen minnacýksýn dedi.Bu bebeði doðursa doðursa güçlü kuvvetli babayiðit bir ana doðuru dedi. Bir türlü inandýramadýk annesinin ben olduðuma.
Sonra nedenlerimi sordu.Haklýydý bir sorumluluk alýyor üzerine ve neden aldýðýný bilmek istiyordu.
Az ve öz anlattým durumu. Bu sefer babasýný sordu.Ýþte buna dilim varmadý.
Arkadaþým babasý vefaat etti dedi.
Emine hanýmýn gözlerinin dolduðunu hatýrlýyorum.Sonra þartlar konuþuldu. Ve çok az bir miktara bakacaðýný söyledi.Ama þartlarý vardý.
Tuttuðum evde rahat olmak kendini güvende hissetmek istiyoýrdu.
Sözünü kestim o an.
_Bakýn dedim.Kendi evin gibi rahat etmezsen eðer sana oðlumu emanet edemem.Suyu,elektiriði,yenileni,içeleni,harcananý,kýrýlanýn,döküleni umursamam yeterki ona gerçekten bakýn dedim.
Emine haným durdu biraz sonra arkasýna yaslandý.
Ohh be þimdi rahatladým dedi.
"Eller sýkýldý anlaþma" yapýldý.
Ve hala o gün bugündür aramýzda bir husumet geçmedi.
Kendi evi gibi baktý küçük evimize.Oðlumu evlatlarýndan ayýrmadý hiç.Onlar büyümüþ ve hayýrsýz çýkmýþlardý.
Kýzýna aðlardý zaman zaman ama sonunda mutlaka eklerdi "Allahým iyiki seni nasip etti bana diye"
O zaman beraber aðlardýk.
Oðlumun odasýnýn kapýsý açýldý.Tuvalete giderken gölgesini gördüm.
Ses çýkartmadým.
"Emine annesi kurban gel bakayým" dedi emine abla.
Bizim koca adam mutfaðýn köþesinde göründü.
Emine abla "oðul sana bir þey soracam dedi"
Yüzü asýk oðlan sor dedi.
Emine abla "ben iyice yaþlandým oðul.Eðer birgün bana bakman gerekirse bakarmýsýn yoksa kapýya koyar oðullarýnmý baksýn dersin."
Umut bunu algýlamakta zorlandý biraz ama cevabýný verdi.Senin oðlun ben deðilmiyim tabiki bakarým dedi.Hem doktor olucam ben senin alamadýðýn ilaçlarý ben alýcam sana dedi.
"O an yer yarýlsada içine girsem diye düþündüm.Emine annenin maaþýný geciktirdiðimin farkýna vardým.
Emine anne ben senin maaþýný vermedim daha dedim.
"Emine anne duymamýþ olayým diyip kapattý aðzýmý"
_Yarýn mutlaka getiririm dedim.Kýzgýn kýzgýn baktý bana.
Nasýl unutmuþtuým aylýðýný alýp ilaç almasý gerekiyordu.Ve ben unutmuþtum.
Birþeyler düþünmeliydim.Yoksa ilacýný içmediði hergün onun için daha zor oluyordu.
Kendini yorgun hissediyor zaman zaman beynine giden damarlar yüzünden hafýza kaybý yaþýyordu.
Hemen arkadaþýmý arayýp nöbetçi eczane bulamasýný ve bir miktar para getirmesini istedim ilaçlarýn adýný verdim ve kapattým telefonu.
Emine anne anlamýþtý sanýrým bu yaptýðýmý ve yüzünü asmýþ bana bakýyordu.
Bir saat sonra arkadaþým gelmiþti.Elinde bir torba ilaç hemde altý ay yetecek kadar.Emine anneye ilaçlarýný verdi ve "emine sultan ayýp sana, kendine iyi bakmalýsýn sen bize lazmsýn" dedi.
Emine anne dua etti.Altý aylýk ilaçlarýný görünce faltaþý gibi oldu gözleri bunlar ne depoyumu taþýdýnýz oðul siz dedi?
"Yok be emine anne beleþe veriyorlardý bende lazým olur diye aldým."
Emine anne sonunda güldü.Ben kafamý çevirdim gözlerime bakmak istiyordu.Ne zaman emine anne gözlerime baksa sanki minnet duyduðu için bakmýþ gibi utanýyordum.
Sonra çaylarýmýz geldi.Umut tekrar odasýndan çýkarak dayýsýna sarýldý konuþtular biraz.
Sonra yanýma geldi umutun nesi var dedi. bende olayý anlattým tabi.
Üzülme sen yarýn hesabýný keseriz dedi.
Onun yanýmda olmasý kendimi güvende olmamý hissettiriyordu.Ailemden bir fert'ti sanki ve bana yaptýðý aðabeyliði, kardeþliði seviyordum.Onun için o benim oðlumun tek dayýsýydý! Güldüm öylece.Ne oldu diye sordu.Söylemedim.
Saat geç olmuþ umut uyumuþtu. Odasýna girdik dayýsý açýk olan avucundan öptü bende gýdýsýndan.Ses yapmadan çýktýk odadan emine anneye maaþýný verdim ve özür diledim tekrar maaþ biraz beklediðinden fazlaydý.
_Bu ne dedi?
_ Para dedim.
_Görüyorum para olduðunu ama çok bu dedi.
_Aman emine sultan sanada yaranýlmýyor haa dedim.Ne kadar para verdiðimi bile bilmiyordum.Paranýn kabarýklýðýndan belliydi fazla olduðu ama biraz sonra duyacaðým kadar tahmin etmiyordum.
Öptüm emine anneyi arabaya bindik.Arkadaþýma ne kadar para verdinki bana emine anne çok buldu dedim.
_"Ýki ay yetecek kadar" dedi. Güldüm.
_Oðlum naptýn sen dedim.
_"Boþver aþkým o bunu hakediyordu!..
_Ýyide nasýl ödeyeceðim bunu sana? hemde üstüne ilaç parasýnýda ekleyince bir anda ödeyemeyeceðim miktarda para yapýyordu. Baktý gözlerime bir gülsene dedi güldüm bende.Ýþte hanýmefendi borcunuz bir gülücük karþýlýðýnda ödendi dendi ve sarýldý.
Sonra yola koyulduk.Saat gecenin üçüydü ve biz deli gibi kokoreç yemek istiyorduk.
En güzeli çiftliðe gitmekti.Giitk üç kokoreç iki kola içtik.
Sonra beni evime býraktý.Umut olayýnýda en yakýn zamanda yani yarýn halledeceðini söyledi.
Gerekirse taþýnmamýz gerekebilrmiþ hazýrlýklý ol dedi.Kafa salladým.Öptüm onu kocaman sarýldým ve indim arabadan.
Oðlumun laflarý yüreðime dokunmuþtu.Sabahý sabah ettim.Ev ahalisi kalkmadan oðlumu görmeliydi her zamanki gibi soluðu yanýnda aldým.Binadan içeri girip kapýyý açtým yavaþça Ayakkablýkta erkek ayakkabýsý vardý.Bu hiç hoþuma gitmemiþti.Belkide emine annenin oðullarýndan biriydi.Emine anne kalkmamýþtý henüz.
Ama o ayakkýbýlar bir an sinirime dokunmuþtu.Sanki kendi evimde bir erkeðin olmasýný kabullenemiyor gibiydim.Usulca umutun odasýna yöneldim kapýsýný açtým yataðýn içinde birisi daha vardý.Hele bunu hiç hazmedemezdim. Birisi oðluma sarýlmýþ uyuyordu. Hemen aklýma gelen emine teyzenin oðlunun umutla yatmasýydý.Evet seviyordum salih abiyi ama neden gelmþti madem gelmiþti neden umutla yatýyordu?
Elimle dürttüm onu kalkmasýný söyledim yataktan.Boðuk bir ses "yaa git" dedi.
Allah allah kimdi bu acaba?
Çarþahý hýzlýca üzerlerinden çektim.Arkadaþýmýn yüzünü görünce kocaman bir ohh çektim.
Arkadaþýmda þaþýrmýþtý.
_"Ne oluyor ya sabahýn köründe" dedi.
_Bende "senmiydin abi ya dedim".
_"Baþka kim olacak kýzým" dedi.
_"Hem niye geldin sen? Rüyandamý gördün bizi"
_Yok uyku tutmadý dedim.
Saat kaç diye sordu 06.15 olduðunu söyledim.
_"O zaman git yat" dedi.
_"Senin ne iþin var burda"
_Sanane sana hesapmý vereceðim dedi.
Bende yüzsüz,ukala dedim.
_"Kalk çocuk výcýk výcýk terlemiþ salona yat ."
_"Sen çok biliyorsun.Git baþýmýzdan çok uykum var" dedi.
_Öðlen beni gel al dedim.Tamam dedi.
Bende usulca çýktým odadan.Antrede emine anneye yakalandým.Artýk sessiz geliþ gidiþlerime alýþmýþtý ve korkmuyordu eskisi kadar.
_"Ne oldu dayanadýn demi?" dedi.
_"Evet" dedim.
_"Sonra gitmem gerektiðini söyleyip sokaklarda dolaþtým.Eve gelip iyi bir uykuyu hakettiðimi düþündüm.Öðlen kalkacaktým ve dün akþamýn hesabýný soracaktým ihsan beye."
Oðlumlada konuþacaktým.Ölümün ne olduðunu bildiði halde en sade dille anlatacaktým.Yada dayýsýna býrakacaktyým o iþi ve öylede yaptým dayýsý anlattý ölümü.Umutta kolay kabullenmesede beni anlamaya çalýþtýðýný söylemiþ.
Ama nedense yetim sözcüðünü sevmemiþ.
Þimdi oðlumun tek hayali bir gün babasýyla cennette uçurtma uçuracaðý günü beklemek.Birde ihsan amcasýný babasýyla tanýþtýracakmýþ cennette.Þimdi bunlarýn hayalini kuruyor.
Elinde bir resim saçlarý uzun bir adama ait! Babasýnýn resmiyle yatýp,babasýnýn resmiyle kalkýyor.Þimdi sorduðu sorularýn cevaplarý daha kýsa.
_"Anne cennet güzel midir?"
_"Anne cennete ne zaman gideceðiz?"
_"Anne cennette babam bekleyecek demi beni?"
_"Hem görürse tanýr beni, oðlum der dimi anne?"
_"Anne cennette Deniz daymda olacakmý?"
_"Anne biliyorum çok soru soruyorum ama cennet bizim evden büyük müdür?...