...

Gökyüzü yaptýðý sadakatsizliðin bedelini insanoðluna ödetircesine hýrçýnlaþýyordu.Kahinler tek bir þey sayýklýyorlardý ''Bir canavar yaklaþmakda''...Ve aslýnda insan o canavarýn leþ kokan soðuk soluðunu ensesinde hissediyordu!Kati bir gercekdiki daha önce hiç cýkmadýðým bir yolculuða hazýrlanýyordum o gün...Sevdiðim hiç kimseyi tanýmýyordum ve sevdiðim yada sevmediðim hiç kimse tarafýndan tanýnmýyordum.Korkunun bütün bedenimi sardýðýný hissediyordum ama korkduðum kesinlikle ölüm deðildi, ölüm sonrasýydý.Ya tanrý varsa?Fakat merhamet tanrý erdemiydi öðle deðilmi?

...

Bedenimin bende olmadýðýný ise çok sonra farkettim, þehre tepeden bakarken...Boðazýn sularý çekilmiþdi, þehirde yeni daðlar vardý, caddelerde ölü canlar...Ve o gün bile bir çocuk ihanetten tarafdý...