*Düz, esmer topraklý bir köy yolunun çakýl taþlarý birikmiþ kenarýndan yürüyen adam, hiç bir zaman anlayamamýþtý kolundaki saatin ne iþe yaradýðýný... O yüzden aklýna geldikçe kolunu kaldýrýr, bakardý herkesin yaptýðý gibi... Þöyle bir düþünüp,yoluna devam ederdi sonra... Okumasý yazmasý da yoktu zaten !!!...


*Yaðmurlu bir kýþ günü, taþ kaldýrýmlý sokaðýn ortasýna dikelip saatlerce yaðmurla dertleþmek garip gelir çoðu kiþiye çoðu zaman... Ellerindeki þemsiyenin altýndan veya üç-dört kiþi zorla sýkýþtýklarý bir evin saçaðýnýn altýndan bakarlar halinize garipseyerek... Hayatý yaþamakla insanlardan olmak farklý þeyler olsa gerek !!! ...

*Aðlamak ne gariptir düþündünüz mü hiç... Hani þu hiç bir çare kalmadýðýnda yaðtýðýmýz iþ... Yüzlerce þey için aðlar insan. Ve unutur gider zamanla da. E o halde madem geçecekse tüm dertler, madem bitecekse bu acýlar, madem sýkýntýlardan kurtulacaksak bir gün; boþuna üzüldük sanýrým o kadar, aðlayalým mý beraber...!!!*
*...*
devam edecek
...