Diken bahçesiydi benim yüreðim.
Her aþk hoyratça saldýrýr,
Kanayarak, yaralar alarak gerisin geri giderdi.
Ardýmdan onca gözyaþý,onca kýrýk kalp býraktým.
Bana ise diken bahçemde saða sola takýlmýþ aþk parçalarý kaldý.
Bazen bir þarký,bazen bir söz ,bazen de buruk anýlar.

Hep bir parçalarýný ben de býraktýlar.
Diken bahçesi ben ve yüreðim.
Hep aþklar orda bir yerde içimde ,
Yüreðimin derinliklerinde soldu kaldý.

Sonra sen geldin.
Bir tek sen akýl ettin diken bahçesindeki tüm dikenleri kýrmayý.
Kýrdýn da ve tüm savunmamý yerle bir ettin.
Beni ve yüreðimi tersle düz ettin.
Þimdi hiç bir iz kalmadý geriye
Diken bahçeme takýlmýþ her sevda
Sen oldun.
Aþk oldun.
Sevdanýn adý da senin adýndý.
Ben ise diken bahçemden topladýðým her parçayla sana bir bütün aþk yarattým.
Bir büyük aþk.
Bir yaþam.
Aþkýmý bir tek sana kanattým.
Çünkü sen yýllardýr benim içimde birikendin.
Çünkü sen ...
Sen oldun.
Aþk oldun.

Sonra alýp gittin kendini.
Gittin ve soldu diken bahçesinde filizlenen bu sevda.
Þimdi içimde ne o diken bahçesi kaldý nede o eski aþklar.

Sadece bir boþluk kaldý bende ve yüreðimde bir tek diken.
Ýstemememde istemesem de,
Sol yanýmý kanatýr hala o sevda.
Elim yanlýþlýkla oraya her gittiðinde.
Batar yüreðime .