RAMAZAN VE ÇOCUKLAR

                M.NÝHAT MALKOÇ


     Hayatýn en saf, en berrak, en temiz ve en güzel yüzüdür çocuklar… Onlarýn duygu ve düþüncelerinde riya ve çirkeflik bulamazsýnýz. Onlarda en ufak art niyet ve önyargý da yoktur. Karþýlýksýz severler ve baðlýlýklarý uzun sürer. Ýliþkilerinde çýkar gözetmezler. Hayal dünyalarý çok geniþtir çocuklarýn… Yeter ki siz hayallerine kota koymayýn…..Onlar güzelliklere yelken açmasýný çok iyi bilirler. Onlarý azgýn denizlerin þerrinden ve fýrtýnalardan koruyalým.

     Çocuklar ruh bakýmýndan ilginç özellikler arz ederler. Her þeyden evvel çok meraklýdýrlar. Her þeyin ayrýntýsýný öðrenmek isterler. Kendisini ister ilgilendirsin, ister ilgilendirmesin her mevzuda soru sorarlar. Hatta bazen sinirlerimizi bozacak derecede ýsrarcý olurlar. Öyle olmasa onca bilgiyi kýsa zamanda nasýl öðrenebilirler? Onlarýn sonu gelmeyen sorularý bizim sonlu sabrýmýzý çok kere taþýrýr, raydan çýkan trene döneriz.

     Çocuklarýn ilgi duyduklarý konulardan birisi de mübarek ramazan ve oruçtur. Yaþý ne olursa olsun henüz ergenlik çaðýna girmemiþ çocuklar bile ramazan üzerine düþünür, kafa yorarlar. Oruç tutmak, özellikle sahura kalmak için can atarlar. Bizler de onlara kýyamadýðýmýz için, onlarý her þeyden sakýndýðýmýz için bu masum istekleri karþýsýnda olumsuz tepkiler gösteririz. Fakat onlar yine de pes etmezler. Netice alamasalar da ayný isteklerle defalarca karþýmýza çýkarlar, ta ki isteklerine müspet cevap alana kadar!...

     Ramazan her ne kadar ergenlik çaðýna girmiþ kiþileri muhatap alýp sorumlu tutsa da cemiyetin goncalarý kabul edilen çocuklarý da ilgilendirir. Çocuklara ramazanýn o mübarek týlsýmlý havasýný yaþatmak ebeveynler olarak boynumuzun borcudur. Çünkü onlarýn körpe ruhlarý bu yaþlarda ramazan sevgisiyle beslenirse ilerde iradeleri çelikleþir.

     Ramazan tatlý heyecanlarýn ve telaþlarýn capcanlý yaþandýðý müstesna zaman dilimleridir. Ramazanýn heyecan ve coþkusunu çocuklarýmýzdan esirgememeliyiz. Onlara da bu manevi havayý yaþatmalýyýz. Onlarý ramazanýn sevgi, hoþgörü ve rahmet atmosferinden uzak tutmamalýyýz. Aksi halde ilerde sorumluluk yaþýna geldiklerinde onlarý oruca ve ramazana kolay kolay ýsýndýramayýz. ‘Aðaç yaþken eðilir’ der atalarýmýz. Aðaçlar kartlaþmadan onlarý eðmeye, yönlendirmeye gayret etmeliyiz.

     Çocuklar meraklýdýr. Çok basit þeylerde bile harikuladelikler ararlar. Özellikle sahura kalkmak onlar için ulaþýlmaz bir hedeftir. Çünkü anne büyük ýsrar ve yalvarmalar karþýsýnda, çocuðuna ‘seni kaldýracaðým’ diye söz verse de çok sevdiði yavrusunun tatlý uykusunu bölmemek için evladýnýn mýþýl mýþýl uyuduðunu görünce onu uyandýrmaya kýyamaz. Sabahleyin isyanlar patlak verir elbette... Aslýnda anne ve babalar bu konuda fazla katý olmamalýdýr. Sözlerinin arkasýnda durmalýdýr. Çocuklarýný birkaç kez(özellikle hafta sonlarý) sahura kaldýrmalýdýr. Onlara o manevi duyguyu da tattýrmalýdýr; meraklarýný gidermelidir. Birkaç kez sahura kalkmakla çocuða bir zarar gelmez. Aksine nadir de olsa bu sahura kalkýþlar onun için gelecekte arkadaþlarýna anlatabileceði güzel hatýralar oluþturabilir.

     Çocuk sahura kalkýnca elbette ki o gün oruç tutmak için ýsrar eder. Aile buna da yasak koyar genelde. Çocuk direnirse de ebeveynin þiddetli baskýsýyla bu yumuþak direniþ kýrýlýr. Býrakýn çocuklarý, kendilerine farz olmasa da istedikleri birkaç gün oruç deneyimi yaþasýnlar. Bu onlarýn vücut yapýsýný ve saðlýðýný olumsuz yönde etkilemez. Ta o yaþta açlýðýn ne demek olduðunu bilinçaltýna yerleþtirirler; yardýmlaþma ve merhamet hisleri inkiþaf eder. Çocuk akþama doðru iyice elden ayaktan düþse de o günkü heyecan onu dimdik ayakta tutar.

     Çocuklarýn sevdiði bir baþka þey de anne veya babalarýyla teravih namazlarýna gitmektir. Bunun mücadelesini verirler bir ay boyunca… Bazen ret cevabý alsalar da, ýsrarlarý az da olsa iþe yarar ve caminin yolunu tutarlar. Anne ve babalarýyla yatar kalkarlar yumuþak hali ve kilimler üzerinde… Taklit ederler büyüklerini… Cami kavramý onlarýn ruhunda derin ve müspet izler býrakýr. Bu gidip gelmeler gelecekte edineceði ahlakýna ve inancýna tesir eder, onu þekillendirir. Özellikle bazý camilerde okunan mevlitler onlar için ayrý bir heyecan unsuru oluþturur. Çünkü mevlit olan camilerde þeker, bisküvi, çikolata ve lokum daðýtýlýr. Çocuklarýn arayýp da bulamadýðý þeylerdir bunlar!... Bunlar çocuðun ayaðýný camiye alýþtýrýr.

     Gelecekte geleneklerine baðlý, saygýlý, hürmetkâr, inançlý bir nesil istiyor ve bekliyorsak o neslin hamurunu þimdiden yoðurmalýyýz. Hiçbir þey tesadüf eseri gerçekleþmez. Ciðerparelerimiz olan çocuklarýmýzý yetiþtirirken onlarýn manevi dünyalarýný da doyuralým. Her þeyi yemek içmekten ibaret görmeyelim. Onlarý bugünün küçüðü, yarýnýn büyüðü olarak sayalým. Bilirsiniz ki ruh boþluk kabul etmez. Bizler o boþluðu manevi hazlarla dolduramazsak baþkalarý dünyevi marazlarla doldurabilir. O zaman da iþ iþten geçmiþ olur. Maazallah, ahlaký ve maneviyatý iflas etmiþ bir nesil buluruz karþýmýzda. Bu da bizi manevi uçurumlara yuvarlar. Bu noktada dünya ayaða kalksa onlarý uçurumdan aþaðý yuvarlanmaktan kurtaramaz. Öz evlatlarýmýzý kendi ellerimizle kor alevler içine atmýþ oluruz.

     Teravihlere çocuklarýmýzý da götürelim. Yaramazlýk yapsalar da onlarý Allah’ýn evinden kovmayalým. Çünkü onlar günahtan arýdýrlar, henüz melektirler. Meleklerin huzuru bulacaðý yer de ancak camilerdir. Onlar sizleri namaz kýlarken görsün, model olun onlara. Kýsacasý ramazaný sadece biz yaþamakla kalmayalým, çocuklarýmýza da doyasýya yaþatalým. Çocuklara manevi bilinç kazandýralým. Böylelikle yarýnlarýmýzdan daha emin oluruz.