..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
"Bir kitabýn kaderi okuyanýn zekasýna baðlýdýr." -Latin Atasözü
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Þiir > Öyküsel > M.NÝHAT MALKOÇ




7 Ekim 2007
Ben Sokak Çocuðuyum  
M.NÝHAT MALKOÇ

:BAGA:

               

Ben sokak çocuðuyum!...
Sevgi hýrsýzlarý çocukluðumu çalýp bana bir müsvedde hayatý reva gördüler.
Köprülerin altýnda beklerim sabahýn aydýnlýðýný,
Tanyeri aðarsa da ben karanlýða açarým gözlerimi,
Sahipsizim dünya denen bu geniþ hapishanede…
Anneler ‘yavrum’ deyince boðazýmda düðümlenir heceler…
Babalar evlatlarýný önlerine katýnca gölgeleri olmak isterim yalnýzlýðýma inat.

Ben sokak çocuðuyum!...
Tatmadým henüz sevgi denen doyumsuzluðu,
Nefretin kollarýnda büyüdüm, uzak iklimlerde
Beni yýkayacak sevimli eller olmadý hiçbir zaman…
Yaðmur sularýyla yýkanmýþým, kirlerden arýnmýþým.
Zemheri soðuðunda buz gibi rüzgârlardan baþka bir el okþamadý tenimi.
Gök kubbenin damýnda kuþandým kýlýçtan keskin hayatý

Ben sokak çocuðuyum!...
Görüp acýyanlar adýmý soruyor zaman zaman…
Vallahi bilmiyorum, sanma ki bilip de söylemiyorum
Bir ismi bile çok gördüler esmerleþmiþ bedenime
Garip deyin, Satýlmýþ deyin veyahut Nemelazým…
Fakat serseri demeyin, yurtsuz demeyin, berduþ demeyin
Bu hayatý ben istemedim, bu hayatý bana siz reva gördünüz
Ruhumun geniþ kanatlý pencerelerini siz taþlarla ördünüz

Ben sokak çocuðuyum!...
Kirli, paslý, pasaklýyým diye benden iðrenmeyin,
Bilir bilmez sövüp sayýp hýrsýz demeyin
Bari bir parçacýk onuru benden esirgemeyin
Kendimi bildim bileli hiç renkli uçurtmalarým olmadý benim
Yüreðimin karanlýk göðünde habersizce uçurdum simsiyah uçurtmalarýmý
Zengin çocuklarý gibi marka giymedim, el üstünde büyümedim

Ben sokak çocuðuyum!...
Buz gibi taþlar yataðým, karanlýklar yorganým oldu gecenin orta yerinde
Anne kokusunu yastýk yaptým baþýma bu kokuyu hiç bilmesem de…
Özgürüm özgür olmasýna; baþýboþluk, sahipsizlik ne kadar özgürlükse
Bütün sokaklar benimdir, metruk evler, cami avlularý, köprü altlarý…
Yoktur kira derdim, kiracý olduðumuz bu yalancý dünyada…
Bulursam yer, bulmazsam ya tahammül ya sefer ederim…

Ben sokak çocuðuyum!...
Gecenin karanlýðýnda ay ýþýðý düþer terkedilmiþ köþe baþlarýna
Ben de her insan gibi umut beslerim yarýnlara dair…
Hayal kurarým hayal kýrýklýklarýna uðrayacaðýmý bile bile…
Gecelerin sýrrý benden sorulur, efendisiyim karanlýklarýn
Mehtap hüzün eker çoraklaþan yürek tarlalarýma
Gözyaþýyla sular, hýçkýrýklarla beslerim umutlarýmý

Ben sokak çocuðuyum!...
Geleceðe dair düþlerime prangalar vurulmuþ
Evi barký deðil, yarýnlarý bile elinden alýnmýþ bir meyusum
Yýllar var ki okþanmamýþ kirli saçlarým
Dudaklarýma deðmemiþ ne bir anne ne bir baba eli
Kimsesizlik kimsem olmuþ tekin olmayan sokak aralarýnda
Kurtulamadým bir türlü bahtýmýn rüzgârýndan

Ben sokak çocuðuyum!...
Siz sokakta yaþamanýn ne demek olduðunu bilir misiniz?
Gece yarýlarýnda bir kabuk ekmeðin peþine düþtünüz mü?
Gecenin ayazýnda yorgan yerine sarýldýnýz mý buz gibi taþlara?
Kaldýrým taþlarýný yastýk diye aldýnýz mý baþýnýzýn altýna?
Buz gibi soðuklarda ovuþturdunuz mu elerinizi ýsýtmak için saatlerce?
Hayýrsa cevabýnýz siz beni anlayamazsýn, siz bana aðlayamazsýn

Ben sokak çocuðuyum!...
Ne bir kitabým, ne bir defterim, ne de renkli renkli boyalarým var
Ayakkabý boyasýndan baþka boya tanýmam
Onun için ellerim de kaderim ve gecem gibidir
Bilyeli arabalar süsledi düþlerimi hep
Kýrmýzý bisikletim olmadý hiçbir zaman benim
Sokaklarý arþýnladým gece gündüz demeden pervasýzca
Sille tokat yemiþim ömrümü öðüten hayattan

Ben sokak çocuðuyum!...
Hiç ilaç içmedim yürek sancýlarýmda
Gece nöbetlerinde kaldýrýmlar aldý tenimin ateþini
Sokaklar emzirdi rüyalarýmýn aç ve açýkta kalan yanlarýný
Benim kahramanlarým da olmadý hiçbir zaman
Çünkü ben kahraman olmaya mecburdum
Sokaklarýn ürkütücü tenhalýðýnda…

Ben sokak çocuðuyum!...
Kapkaranlýk uçurumlardan aþaðý attýlar düþlerimi
Kýskandýlar bülbülün suzinak ötüþlerini
Baþkalarýnýn günahlarýný sýrtýma yüklediler
Harabelerin solan çiçeðiyim ben
Kör týrpanla yaralanmýþ bir garip goncayým ben
Vebali üstünüzde dinmeyen sancýyým ben

Ben sokak çocuðuyum!...
Ezilirim aþaðýlayýcý bakýþlar altýnda
Oysa salýnýp gezen milyonlarýn günahýyým ben
Gönlüm sevgisizlikten kýrýlmýþ, yaralýdýr yüreðim
Bir bardak çayýn hayali bile çok görülmüþtür bana
Kýrýlmýþtýr hayat aðacýmýn dallarý, solmuþtur çiçekleri
Beklerim her gün bana el veren çocuklarý

Ben sokak çocuðuyum!...
Oyuncaklarým olmadý oda dolusu
Sýcak bir yuva, tuzsuz bir çorba bile görmedim ömrünce
Yoksulluðun ve garipliðin hýrkasý giydirildi cýlýz bedenime
Þom aðýzdan çýkan söz ve bakýþ kýrbaçlar beni
Bayramlar ve bayramlýklar uðramaz semtimize
Þefkatli kucaklarda yoktur yerimiz…

Ben sokak çocuðuyum!...
Sokaklarýn ne ilki, ne sonuncusuyum
Ana kuzusu olmadým, her sefer kurban oldum
Tutunamadým hayatýn eteklerine, düþtüm uçurumlardan
Bizimki yetmezmiþ gibi her derdi çeker olduk
Bundan sonra yürekleri ateþle daðlamak bize düþer
Baþkasýnýn yerine de aðlamak bize düþer

Ben sokak çocuðuyum!...
Gecenin ayazýnda üstümü örtecek þefkatli ellerden mahrumum
Canýmýn acýsýný duyacak ve yarama merhem olacak bir dosta hasretim
Hislerimi paylaþamadan topraða gömeceðim anlaþýlan
Öyle sayýn, yaþamadým ben, nefes almak yaþamak deðilse
Sevgisizlik ve yalnýzlýk kaderim oldu her yol ayrýmýnda
Yaþadýðýma dair yok hiçbir delilim, yok nefes almaktan baþka

Ben sokak çocuðuyum!...
Yaþýmý soranlara verecek bir cevabým yok, bilmiyorum
Çünkü ben hep nefes aldým, insanca hiç yaþamadým ki!...
Kaderimin yokuþunda týkandým kaldým, sarp daðlarý aþamadým ki!...
Okul bilmem, olmadý hiç baþýmý okþayan bir öðretmenim
Siz evlerinizde yemek beðenmezken ben bir parça kuru ekmekle sabahlarým
Sýcak yataðýnýzda dönüp dururken sizler, döne döne göðe çýkar âhlarým

Ben sokak çocuðuyum!...
Acý yýllar söndürdü gözlerimin ferini
Beni kucaklayacak, sýrtýmdaki terimi silecek bir þefkat elini ne çok arýyorum
Her geçen gün nasýrlaþýyor yürek yaralarým
Ben de isterdim sizler gibi her gün týraþ olmak, banyo yapmak, güzel görünmek
Dýþým kirli olsa da ak paktýr içim, merhametliyim
Zira siz evinizi benimle paylaþmasanýz da ben sokaklarýmý sizinle paylaþýyorum.

Ben sokak çocuðuyum!...
Yarýnlarý göremiyor yaþlý gözlerim…
Bana bir çift göz verebilir misiniz ödünç olarak, geleceði görmek için
Taþýyabilir miyim bir günlüðüne içinizde yeþeren umutlarýnýzý
Babanýza baba, annenize anne diyebilir miyim birkaç gün için
Dolaþabilir miyim o pahalý potinlerinizle sokaklarda fiyakalý…
Birkaç saatliðine de olsa deðiþebilir miyiz rollerimizi…
Dayanabilir misiniz sokak çocuðu olarak insan kalmaya?...

Ben sokak çocuðuyum!
Benim bir nüfus kâðýdým bile yok, sokak vatandaþýyým ben…
Ne bir sayfam, ne numaram, ne bir annem, ne hanem var nüfusta
Sokaklarýn aðýr yükünü omuzlarýmda taþýrým ben…
Onun için büküktür boynum, iki büklüm yürürüm hep.
Hiç kimse beklemez beni donuk bakýþlarla pencerelerden
Sevgiye açýlan bütün kapýlar kapanýr yüzüme

Ben sokak çocuðuyum!
Bana horozlu þeker alan büyüklerim olmadý hiçbir zaman
Gözüme sevgiyle bakan bir göz,
Elimden tutan bir çift sýcak el olmadý bu dünyada
Soylu bir köpek kadar deðerimiz yok sözde medeni insanlarýn gözünde
Ah çeksek de, of çeksek de bigane kaldý bize yaralý vicdanlar
Yürekler boþaldýkça þiþtikçe þiþti cüzdanlar…

Ben sokak çocuðuyum!
Öldüðümde cenazemi belediyeden baþka kaldýracak bulunmaz.
Bazýlarýnýn ölümü gazetelere manþet olurken
Bir parça gazeteyi çok görürler üstümüze.
Sâlâ da vermezler sabahýn o garip ve tenha saatlerinde
Yataðýmýz olan sokaklar bile duymaz öldüðümüzü
Söyleyin Allah aþkýna bu fani ömrümüzde kim gördü güldüðümüzü

Ben sokak çocuðuyum!
Fakat siz sokak çocuðu deyip de geçmeyin, beni bir dinleyin
Bu sokaklar yaralý bilinçlerin, kör vicdanlarýn eseridir.
Sizler sýcak yataklarýnýzda sabahlarken, biz uzandýk soðuk taþlara…
Yüreklerimiz hep korkuyla tetikte bekledi gecenin ayazýnda
Kalmaz size de köþkler, saraylar, kâþaneler ve süslü hanlar…
Suçlusunuz ey insanlar!... Suçlusunuz ey insanlar!....

M.NÝHAT MALKOÇ
                              












Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn öyküsel kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Karanlýk Geceler (D) E Yýldýz Olmak Ýstedim
Tuyuð
Güllere Adanmýþ Bir Ömür
Kapadokya"da Zaman
Ýstanbul"a Serenat
Yandý Yürek Daðlarým
Masal Þehir Ýstanbul

Yazarýn þiir ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Bir Neslin Hamurkârý
Muhsin Baþkan
Önce Ahlâk, Maneviyat
Tutumlu Ol Çocuðum
Ân Bu Ân, Vakit Þimdi
Babamýn Dönüþü
Yerli Malý Kullanýn
Ýfrit Ýle Karýnca (Manzum Masal)
Çanakkale Geçilmez
Halep'e Kelepçe

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
Köprübaþý Lisesi'nin Eðitim Çýnarý: Recep Aydýn [Deneme]
Sizin Çocuðunuzun da Bir Pulsuz Dilekçesi Vardýr [Deneme]
Yaþlýlara Saygý ve Hürmet [Deneme]
Hayatý Anlamlý Kýlmak [Deneme]
Þiirimizde Cumhuriyet [Deneme]
Marifet Ýltifata Tabidir [Deneme]
Atatürk ve Cumhuriyet [Deneme]
Þehidimin Son Örtüsü Bayraðým!.. [Deneme]
Yunus Emre'de Hoca (Öðretmen) Sevgisi [Deneme]
Oruç Kalkandýr [Deneme]


M.NÝHAT MALKOÇ kimdir?

NÝHAT MALKOÇ’UN BÝYOGRAFÝSÝ Beþ çocuklu bir ailenin en küçük ferdi olarak 1970 senesinin 1 Haziran’ýnda Trabzon’un Köprübaþý ilçesine baðlý Gündoðan Köyü’nde hayata “Merhaba” dedi. Ýlkokulu komþu köy olan Güneþli Köyü’nde okudu. Orta ve lise öðrenimini Köprübaþý Lisesi’nde tamamladý. En büyük emeli iyi bir hukukçu olmaktý. Lise son sýnýfta girdiði üniversite imtihanýnda KTÜ/Fatih Eðitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatý Öðretmenliði Bölümü’nü kazandý. Dersaneye gitme imkâný ve zaman kaybýna tahammülü olmadýðý için kazandýðý fakülteyle yetindi. 1992 yýlýnda okulu bitirdi. Ýlk göz aðrýsý olarak nitelediði Gümüþhane’de beþ yýla yakýn öðretmenlik yaptý. Her geçen gün öðretmenliði daha çok sevdi. Artýk öðretmenliði bir tutku olarak görüyor. Vatan borcunu Ýstanbul’da Kara Kuvvetleri Lisan Okulu’nda Yedek Subay Öðretmen olarak onurla yerine getirdi. Bu peygamber ocaðýnda yüzlerce yabancý subaya güzel Türkçe’mizi öðretti. Ankara’da girdiði sýnavý kazanarak Akçaabat Anadolu Ýmam-Hatip Lisesi’ne Türk Dili ve Edebiyatý Öðretmeni olarak atandý. Burada iki yýl görev yaptý. Daha sonra girdiði yazýlý ve sözlü imtihaný kazanarak Türkî Cumhuriyetlerden Türkmenistan’ýn baþkenti Aþkabat’a,üç yýl görev yapmak üzere, öðretmen olarak gönderildi. Burada Mahdumkulu Türkmen Devlet Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi’nde ve Ýlâhiyat Lisesi’nde Türk Dili öðretmeni olarak çalýþtý. Yine Aþkabat’ta Türkçe Öðretim Merkezi’nde(TÖMER) bir yýl boyunca deðiþik milletlerden kiþilere Türkçe’yi sevdirerek öðretti. Þu anda Akçaabat’a baðlý Derecik Ýlköðretim Okulu’nda görev yapmaktadýr. Bugüne kadar,en büyüðünden en küçüðüne kadar onlarca dergi ve gazetede fikrî,edebî,felsefî ve kültürel konularda yüzlerce yazý ve þiir yazdý. Bu yayýn organlarýndan Türk Edebiyatý,Türk Dili,Bizim Çocuk,Çýnar,Bizim Azerbaycan,Anadolunun Sesi,Üniversitelinin Sesi,Türkiye,Bizim Okul,Þenliðin Sesi,Ýnsanlýða Çaðrý,Yeni Sesleniþ,Gençliðin Sesi gibi dergilerde;Türksesi,Demokrat Gümüþhane,Kuþakkaya,Ortadoðu,Yeni Mesaj,Hergün,Candaþ,Edebiyat,Bolu Üçtepe,Akçaabat Yeni Haber,Karadeniz Olay,Hizmet gibi gazetelerde yýllardan beri deneme,makale,fýkra ve þiirler yazmaktadýr. “Bizim Okul” isimli kültür,sanat ve edebiyat dergisinin Yazý Ýþleri Müdürlüðü’nü yaptý. Kültürel organizasyonlarýn çoðunda aktif olarak görev aldý. Sevgi,Dostluk ve Kardeþlik konulu þiir yarýþmasýnda birincilik,Trabzon Belediyesi’nin düzenlediði Çevre ile ilgili yarýþmada birincilik,yine ayný belediyenin düzenlediði “Ýki binli Yýllara Doðru Trabzon” konulu makale yarýþmasýnda mansiyon,Akçaabat Belediyesi’nin deðiþik zamanlarda organize ettiði þiir yarýþmalarýnda birincilik,ikincilik,üçüncülük ödülleri kazandý. Karadeniz Yazarlar Birliði kurucularýndandýr. Halen bu birliðin üyesidir. Bunlarýn yanýnda elinin altýndaki öðrencilere rehberlik ederek ve bizzat örnek olarak,onlarýn da pek çok kültürel yarýþmada ödüller almasýna zemin hazýrlamýþtýr. Ýkisi kýz,biri erkek olmak üzere üç çocuk babasýdýr.

Etkilendiði Yazarlar:
Necip Fazýl Kýsakürek,Mehmet Akif Ersoy,Yahya Kemal Beyatlý


yazardan son gelenler

yazarýn kütüphaneleri



 

 

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © M.NÝHAT MALKOÇ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.