Bense,
Hâlâ kýrýlmýþ yüreðimle,
Kýrgýnlýðýný yaþýyorum hayatýn.
Ve bir sabah kahvesi içerkenki,
Dinginliðindeyim,
Sensizliðin.
Susmuþum,
Ve bekliyorum,
Yalýn ayak, çaresiz, Çýrýlçýplak yüreðim,
Ve kahrolasý unutkanlýðým.

Eylülse eðer yüreðimde hissettiðim,
Bahar bahçelerin bað bozumuysa,
Ve dolmuþsa gözleri bulutlarýn,
Dokunsalar hani aðlayacaksa,
Dokunma sakýn,
Aðlayacaðým yoksa.

Ve bir bulut altýnda,
Çýrýlçýplak bedenim,
Ýliklerime kadar ýslanacaðým.

Ve biliyorum ki ben,
Bu unutkanlýkla birazdan,
Gene aðladýðýmý da unutacaðým,
Neye aðladýðýmý da,
Niye aðlattýðýný da.

Yemin etmemiþ miydim oysa,
Seni çabuk unutacaðým….



Eklenme Tarihi : 9/9/2007