bilmesin kimse seni öptüðüm aný
gözlerindeki esrarý,
baþýnýn hep maðrur duruþunu

adýný ünlemiyorum artýk
sadece attýðým yerden kanýyorum
bir öncekinden daha keskin suskunluðum
sorgusuz yatarken þehrin kapýlarý

kapat kulaklarýný ey þehir
inkar et onlara
hiç sevmediler de
dilin sürçsün bu kez
yalan bile olsa
inkar et ey þehir
bak bu sefer nasýlda

çoðalýyorum
her parçalanýþta

gittiðin günü hatýrlarým
elindeki kahýr darbelerini
kurumuþ göz pýnarlarýný
bir de erkekler aðlamaz derlerdi
sen hep geceyarýlarý gittin baþka þehirlere
uzayan gölgelerin kuytularýnda..

terkediþini hatýrlarým
beni sevmeyi terkediþini
senin gidiþini
ve zehirli bir yýlan gibi
çöreklendiðin ruhuma
hüznü sokuþunu

ah þehir..
ýþýðýnda sarhoþum bu gece
sokaklarýný binbir þarkýda arþýnlýyorum yine
ucuz þaraplarýn etkisinde gibiyim

ah þehir..
kahýrlara müptelayým bu gece
severdim onu bilirsin
uðursuzdu

ama benimdi..