Artýk beni bulamazsýn kökümü kazýdý mezarcýlar upuzun
Yaðan her yaðmur damlasý bir iz býrakmadý ki senden
Kuru kaldý damarým soldu her yaným yüreðim yanarken
Yoksa ayak izlerine birikmiþ suyu içecektim kana kana
Adým baþý ölmeyecektim senden bir iz bulsaydým eðer

Sen çekip giderken arkanda cehennem kurulmuþtu yar
Bir gözyaþý býrakmadýn giderken yüreðime su serpecek
Ve arkana bakmadan gittin üstelik gözyaþý dökmeden
En çok gözlerini sevmiþtim oysa bakýþlarýna tutkundum
Demek o bakýþ o göz baþkalarýnýn da olabilirmiþ meðer

Baþkasýna seviyorum diyebilirmiþ öptüðüm dudaklarýn
Demek tuttuðum ellerin kaç çiçeði kopardý yüreðimden
Ne sevmeye ne sevilmeye açmayacak kan karanfilleri
Tüm umutlarýmý yerle bir ettin uçurumdan düþtüm ben

Öldüm bil þimdi beni görmeye gelme gözyaþýný dökme
Bari mezar çiçeklerimi üzme üstlerine gölgeni düþürme
Sevmek kanýna dokunmakmýþ ellerinden su içmekmiþ
Biçtin tüm buðday baþaklarýný ekmeðe çok muhtaçken