Kýrmýzý bir etek vardý altýnda. Dalgalý saçlarýna bugün izin vermiþtin rüzgarla aþk yaþasýn diye. Savrulup duruyordu eteðin saçlarýnýn uçuþuna uyarak. Siyah bir gömlek vardý üstünde. Seni hep ince gösterdiðini söylerdin siyahýn. Oysa sen benim için her zaman zayýf ve çok güzeldin. Sen dünyanýn en güzeliydin. Bense seni dünyanýn -senin güzelliðinin yanýnda hiçbir anlamý yoktu tüm güzelliklerin-en güzel, en saf sevgisiyle sevmiþtim. Belki layýk deðildi sevgim sana. Bak hala belkiler dolaþýyor dilimde avare avare. Ayaklarýn serbestçe dolanýyordu açýk sandaletlerinin içinde. Her þeyinle o kadar özgürdün ki hiç kimsenin egemenliðini kabul etmezdin. Oysa ben sana hiç egemen olmak istemedim ki. Özgürlüðünü, dünyanýn en güzel sevgisine baðlanmanýn engellemesini bile istemezdin. Ýstemezdin baðlýlýðý. Belki ürkütür, belki korkuturdu seni. Bir sevgiyi istemeyeceðini seni daha ilk görüþümde anladým. Sevgimi yýllarca kalbime gömdüm. Ne seni bir daha görmek istedim ne de senin geçtiðin sokaklardan geçtim. Korkmuþtum çünkü. Seni görüp tekrar sevgimi sana verememekten korktum. Yýllar yýlý hiç rastlamadým sana. Hiç görmedim o güzel yüzünü. Ýþte þimdi tekrar karþýlaþtýk. Sen karþýmda beyazlar içinde dünyaný en güzel gelini olarak duruyordun. Yanýnda bu dünyadaki en sevdiðim insan- bütün ömrümü beraber geçirdiðim çocukluk arkadaþým -koluna girmiþ. Seni buradan alýp götürecek. Belki, hayýr belki deðil bundan kesinlikle eminim senin deðerini hiç bilmeyecek. Ýçinde o hep rüzgarlarla yarýþan kuþun kanatlarýný kýrýp onu boynu bükük býrakacak. Seni kendine isteyerek bile deðil zorla kendine baðlý bile deðil baðýmlý yapacak. Egemenliðine alacak seni. Ýþte o zaman hiç fark etmediðin özgürlüðün deðerini anlayacaksýn. Ama iþ iþten geçmiþ olacak. Benim hep incitmekten korktuðum o zavallý özgürlük kuþunu o fark etmeden, görmeden çiðneyip geçecek. Onu yok sayacak. Ama beni yanlýþ anlama o iyi bir insandýr. Amacým seni bu mutluluktan alýkoymak deðil sadece özgürlüðün deðerinin farkýna varmaný saðlamaktý. Ama yine de her þeye raðmen sana mutluluklar. O kuþa söyle. Eðer caný çok yanarsa hiç kimse anlamazsa gözlerinden akan inci tanelerinin içinde açtýklarý yaralarý bana sýðýnabilir. Merak etme benden ona zarar gelmez. Çünkü sana ait olan en ufak þeye bile zarar gelmesine tahammül edemem. Sakýn onu istemeyeceðim gibi bir düþünceye de kendini kaptýrmasýn. O düþünce ölüm kapýmý çalsa bile aklýma gelmez. Çünkü seni hatýrlatan her þeye kapým sonsuza dek açýktýr. Senden bir hatýra olarak yanýmda kalabilir eðer isterse tabii.