Bu gece oturup ta þiir yazmak gelir içimden. Anlamýný bilmediðim ve her filmde jeneriði kare kare çoðaltýlan zamanlar ardýnda. Gün bitimleridir yüreðim. Ve özlemlerime peþisýra çýðýrtkan düþüncelerim.

Zor gelmez elbet bir isim verebilmek hayata. Týpký doðduðun günün bir anlamý ve paylaþýmlara açýk bir ismi sahiplendiði gibi. Hayat aslýnda insana gereken ismi çoktan vermiþ olur zamana yenik konumlamalarýnda. Ben buradayým sen orada. Ýki ekran ve arkasý nice umutlarla.

Yazýnýn özünde þiirleþmekten yana bir sessizliðim var gecelerde. Ve insanýmýn tepkisizliði yatar gülüþlerinde. Okunurda ses vermez gecelere ait duygularýna kaptýrýlmýþ özlemlerinin esirliðinde.

Gece olmak kolaymý saatlerce. Saatlerce zamanýn bir köþesinde bir o yana bir bu yana devingen umutlarla yaslanmak kolaymý pencerenin dýþýndaki bedava yaðmurlara. Çýkýpta bas bas baðýrmak bir baþkasýnýn doðmamýþ umutlarýna. Bu kadar kolaymý elle þekillendiremediðin bir hayatý dilinle betimlemek. Okumadan anlamadan,sevmeden,ve en önemlisi göremeden dokunamadan bir yüreði her defasýnda kötülemek bu kadar kolaymý gelir insana.

Þeffaflýðýna kapýlýp giden bir ýrmak gibi kendi duygularýnla seviþmek gecelerde senin için bu kadar basit mi yýpranmýþ hayallerinde. Paylaþýmlarýn acýmasýz bir dünyanýn kanunlarýna bu kadar tersmi. Hep iyi giden þeylerin arkasýndan kör býçaklarla saldýrmak yalnýzlýðýna bir ihtilal havasýnda karýþmak bu kadar kolay deðil malesef dostum. Hayat ne ben ne senler gördü geçirdi zamandan. Kirletmeye alýþtýðýmýz ellerimiz hala havada ve hala bahsediyor gecelerce bizlere hikayesi yakýlmýþ yalvaran sevdalardan.

En beðendiðin taraflarýndan kendin oluyorsun sonunda hayata. En paylaþýmsýz hayat budur iþte dediðin. Ve anlamadýðýn bir kavrama anlarmýþ gibi bakýpta gülebiliyorsun. Öðrenebiliyorsun yaþamayý, suskunluðunun kýyýlarýndan.

Gün akþama,akþam geceye teslim ediyor düþlerini. Yorgunsun artýk yepyeni bir sabaha uynamadan. Ve hayalinden koparýlan sevdalarýný döküyorsun þiirlerine. Alýpta baþka bir sevdalý okusun diye. Birþeyleri yaþasýn diye hiç yaþamadýðý ayrýntýlarýndan. Kopsun diye salt kültür kalýntýlarýndan.

Anlaþýlmýyorsun ya sonunda. Ýþte o noktada yüreðine çöken suskunluðuna hapsoluyorsun. Artýk tasviri bir labirenttir saldýrganlýðýnýn hayata karþý. Nerede yorulacaðýn ve kalacaðýný belli etmeyen bir zaman kontrolünde.

Ve yeniden dönmek baþlangýçlara. Bir isim verebilmek düne ait zamanlarýna. Öncesini yaþamadan yaþamýþ gibi görünerek yarýna tebessüm etmek. Ve dönüþebilmek yüreðinin derinliklerine yaðan yaðmurlarýna.

Paylaþýlabilmek gibidir hayat olmayanýn yokluðuna. Ýsmi olmayan her zamana.

Birkan® - 20.04.2001-Bursa