Yürüdükçe görüyorum gidecek yerimin kalmadýðýný.

evimiz biz,biz eviz
sonuna kalan baharýnla,kýþýnla kýyametinle
bir avuç,elsiz,sessiz ve eþsiz yuvalarýmla
çalýdan,beli kýrýlan yapraklardan düþe düþe kalkan
ve hatta kalkan olan "gidecek yerlerine"
bir el,elsiz avuç dolu meþin bir tahtayým..

yerin,yerime yakýn
defterim de ellerimde hasmane duygularýn altýn prangasýnda adýmsýz ve adsýz
pembe kadife kaplamalý demiþtim
üstünde iki çöp kýz idi ismi olanlar deryasýnda:"Piraye ile Pia"..

izbe kaldým yerlerimde
ayaklarýmý cumartesileri yalnýzlýðýndan toplamýþým
biliyor musun "benim tekmeleyecek iki ayaðým bile yok"
bir ben yalnýzlýðýmda gibisin
bir sen sokaðý gibi;düþ kurmuþum da düþmüþüm gibi.yim

Sokakta geziniyorum içimde kahve fýrtýnasý ve müzik dinliyorum; hiç dinlemediðim frekanslarý dinliyorum, hiç dinlemediðim bir þeyler olsun istiyorum, olmuyor hepsini biliyorum.

bilmiyorum hangi sesti müzisyen bilgeliðim
bir þeyler giyer gibi yaptým o an
ama üstüm de derisizdi
derimde etsiz ve kaný beyaz idi
aðzýmda bir isim buldum
aðzýmda kahve curcunasý oldum
aðzýmda bir ben oldum
diþlerimi çektim çekiciliðimden

"her þeyi" biliyorum..mahrurum bu yüzden
hiç bir þeyi bilmiyorum gibi;bilgeyim,bilgeliðimle atmýþým çok sesli müziklerimi,ayaðým da tekmeye meyilli ve ben ayaklarýmla toplanýyorum evlerimden..ayaklarým da belimde kýrýk,yapraklarým da mevsiminde kýraðýsýz.

"nasýlsýnýz haným efendi"..

nasýlsýz bir suret fincanýmda
elimde içmesini bir türlü öðrenemediðim sigara
bugün de nasýlsýzým
çocuk olasým da yok
çabuk olasým da
tekme atasýmla geldi gün
evet.."benim tekmeleyecek iki ayaðým bile yok