Hayat, belirsizliktir ve sana hükmeder...
Ve ne olduðunu anlayamadan siyah ve büyük elleriyle seni karanlýðýn altýna iter...
"Hayat" sana eziyet eder... Aðlarsýn geceleri kör karanlýklarda... Þafak rüzgarlarý, hala çok uzak bilirsin... Bekleme boþuna... Þimdi cevap ver ürkek ve titreyen sesinle!! Yalvaran sesini duyan kimse var mý? Yoksa hala yalnýz mýsýn? Kara bir ýþýk var yanýnda... Seninle birlikte... Ürpertileri sýrtýndan aþýyor... Ümidin, reddedilmiþ bir hayatýn zehirli gözyaþlarýyla, kuzgun karasý gecede, kenetlenmiþ elleriyle seni kucaklýyor... Soðuk...

Kara bir ýþýk seni saran... Gel ve kayýp kalbini aydýnlat bu gece... Ve kör et seni avlayan tüm korkularý gülümsemenle... Bunu baþarabilir misin? Unutkanlýðýn bahçesinde, bedenin ateþlerde, kirlenerek emekliyor meleðe doðru... Ölmeyi öðreniyorsun... Bunun farkýn damýsýn?
Iþýðý birlikte harcadýk... Ya da ben sonsuza kadar körüm...
Tohumun dýþýna ve ýþýðýn içine doðru... Bir varlýk ki gitmem için beni itiyor sýrtýmdan...
Ayný þey bu tanýyorum ve biliyorum eski bir acý... Ve kapýnýn eþiðinde çürüyorum... Kaderin kuklalarýna emrettiði yerde, ayný þey tanýdýk eski bir acý... Bilirim ki sonunda burada hiçbir sýr açýða çýkmamýþ olacak... Her þey içimde gizli... Ve Gözlerimde...
Tohumun dýþýna ve hiçliðin içine doðru bir yerdeyim... Herkes sonunda ne kalacaðýný biliyor aslýnda... Kara bir ýþýk yanýmdaki ve beni yavaþça deliliðe doðru götüren... Ve ayný savaþ kapýnýn eþiðinde... Öfkesi beynimin kývrýmlarýnda... Denizlerim dondu mavilerim gri... Ve gölgeler etrafýmda kalbimi hasta ediyor artýk... Sonumu biliyorum... Zamanda durmuþ, arkamda kalmýþ... Hayatýn gölgesinin arkasýn da kaybolmuþ umutlarým... Keder içinde tutsaklýk bütün bulabildiðim...
Masumiyetin kaybý için üzgünüm...
Geceyi aradým ve aþký bulamayý ümit ettim...
Hepsi bu...