Çok acýkmýþtým,kuruþ param yok..bir yer görüyorum uzaklarda...eski zaman sanký...bir ormanýn içinde þatoya benzettiðim bir yapý...ansýzýn açlýðýmý unutup oraya gitmek istiyorum,çok uzak olduðunu bile bile...çok zorlanýyorum giderken,bir sürü engelle karþýlaþýyorum,hatýrlayamýyorum tabii bu engelleri.
Kapýnýn önündeyim.Çok eski,tahta bir kapý ama kolu altýna benzer,ýþýldýyor.Dokunuyorum kapýya,dokunmamla açýlýyor kapý.Merakla,korkuyla içeri dalýyorum.Örümcek aðý her taraf,tahta bir merdiven var,merdivenin önüne geliyorum...O kadar çok basamaðý var ki.Nasýl çýkacaðýmý düþünüyorum.Çýkmadan önce saymam gerektiðine inanýyorum bunun nedenini düþünmeden ve üþenmeden saymaya baþlýyorum.Bir,iki,üç...seksen beþ,seksen altý...yüz elli iki...iki yüz
ellibir...üç yüz on altý...dört yüz seksen...beþ yüz seksen altý,
beþ yüz seksen yedi.
Þaþkýnlýktan geberiyordum.Hiç þaþýrmamýþtým tek tek sayarken ve beþ yüz seksen yedinci
basamaðý da saymýþtým.
Çýkacak gücüm yoktu ama engellenemez bir merak ruhumu ele geçirmiþti.Baþladým basamaklardan çýkmaya.Yüzüncü basamaða geldiðimde...sað tarafta,çocukluðumdan kalma bir bebek duruyordu.Sol kolu yoktu bu bebeðin,onu almak için uzattým elimi.Yüzüne baktým mükemmel bir kýrmýzý daire çizilmiþti iki yanaðýna.Dairenin içinde bir yüz daha görünüyordu ama çok silikti seçemiyordum.Gülümseyerek göðsüme bastýrdým bebeði ve devam ettim yüz birinci basamaktan çýkmaya.
Tam bir pazarlýk gibiydi iki yüzüncü basamaða geldiðimde gördüðüm ajanda þaþýrttý ve düþündürdü beni.Her yüzüncü basamakta karþýma bir þey çýkacaktý ve ben onu almadan yanýma,sanki devam edemeyecektim.Aldým ajandayý ve içine bakmadan devam ettim basamaklarý çýkmaya.Üç yüzüncü basamaða yaklaþýrken karar vermiþtim karþýma ne çýksa almayacaktým ve çýkmaya devam edecektim.
Üç yüzüncü basamakta karþýma bir mürekkep þiþesi çýktý.Elimi uzattým...almak istedim...öyle güzel bir lacivert rengini daha önce hiç görmemiþtim.Alýp almama kararsýzlýðýný yaþarken,dört yüzüncü
basamaðý düþündüm.Orda karþýma çýkacak þeyi almamaya karar verip aldým elime mürekkep þiþesini.Kokladým...muhteþem kokuyordu.Devam ettim basamaklarý.Ýyice yorulmuþtum.Diz kapaklarýmda tarifsiz bir aðrý hissediyordum.Ayak bileklerim sancýyordu.Ýnleye inleye çýktýðým dört yüzüncü basamakta harika bir dolma kalem duruyordu.Ýnce uclu,keskin...boyu bir kalem gibi deðildi.Elime alýp incelemeye baþladým.Ýki kalem boyundan biraz kýsaydý,etrafý siyah parþömenle kaplanmýþtý.Düþünmeye baþladým eðer kalemi almasaydým yukarýda beni neyin beklediðini bilmediðimden,canýmýn sýkýlabileceðini ve orda bunlarý kullanabileceðimi düþünmeye baþladým.Ajanda vardý,mürekkep þiþesi vardý bu kalem de olmalýydý.Kalemi almasaydým yukarýda birþey yazamazdým.Büyük bir umursamazlýkla yanýma aldým kalemi ve devam ettim aðýr aðýr çýkmaya.Takatsiz bir yolcuydum sanki.Midemden boðazýma gelen asit yakýyordu aðzýmý,nefesim kokuyordu.O kadar acýkmýþtým ki,göremeyecektim sanki beþyüzseksenyedinci basamaðý.Son bir güçle parmaklýklara tutuna tutuna çýkmaya baþladým.Basamaklar azalýyordu.Ben azalýyordum,küçülüyordum.Nihayet beþ yüzüncü basamaða gelmiþtim ve gördüðüm o manzara karþýsýnda nefesim kesilmiþti.Daha önce hiç yaþamadýðým bir titreme geçiriyordum.Bedenim titriyordu,kan ter içinde kalmýþtým.Elimdekileri düþürmüþtüm.Zorlukla çýktýðým basamaklarda topladýðým;bebeðim,ajandam,mürekkep þiþem ve kalemim o kadar hýzlý bir þekilde iniyordu ki basamaklardan.Bir basamaklardan hýzla inenlere bakýyordum bir karþýmda gördüðüm o eþsiz yüze...Elimi tuttu.Beni beþ yüz birinci basamaða çýkartýp:
_Bundan sonrasýný beraber çýkacaðýz güzel bayan.
Bu yaþýma kadar milyonlarca yüz görmüþtüm hiçbiri bu kadar masum bu kadar tatlý deðildi.Anlatamýyordum yüzünün bakýlasý ve unutulamayasý halini.Kýsýlan sesimle kekelemeye baþlamýþtým.
_Sen kimsin?
Gözleri,yüreðimde kor bir ateþ olmuþtu.O, baktýkça ben yanýyordum.O,sustukça ben vuruluyordum.
_Bekle,az kaldý.Birazdan her þeyi göreceksin.
Allah'ým!Böyle bir ses tonu olabilir miydi?Ruhum ayaklanmýþtý.Onla biraz deðil bir ömür bekleyebilirdim.Eli hâlâ elimdeydi.Yumuþacýk,bembeyaz,ince,uzun,düzgün.
Sersemlemiþtim.Dizimin aðrýsýný,bileklerimin sancýsýný,açlýðýmý unutmuþtum.Nefesim kesiliyordu heyecandan.Kalbimin vuruþlarýný o da duyuyordu emindim._Ýþte geldik_dediðinde ben hâlâ ona bakýyordum.Yüzünün kývrýmlarýna,burnunun güzelliðine,alnýna düþen saçlarýna,saçlarýnýn kulaklarýný kapatýþýna.
Þimdi kocaman bir kapýnýn önündeydik.Etrafta hiçbir þey yoktu.Gümüþ renginde on kapý geniþliðinde kocaman bir kapý ve sadece iki kanatlý.
_Hadi beraber açalým kapýyý,tut sen de.
Elini býrakýp kapý koluna dokundum.Aðzýndan çýkan kutsal bir emirdi sanki.Dokunduðumuz kapý açýlmaya baþladý,aðýr aðýr,ses çýkartarak.
Gördüðüm manzara karþýsýnda þaþýrarak yüzüne baktým.O,bana bakýyordu.Bir söz söylememi bekler gibi meraklý gözlerle süzüyordu beni.
Ben tekrar elini tuttum.Bu sefer ben tuttum,sýktým elini.Bir söz söylemek istemiyordum,þaþýrmýþtým.Kapýnýn ardýnda ne var diye hâyâl etmemiþtim ama bunu görmeyi de beklemiyordum.
Bir uçurumdu...sisler arasýnda...soðuk rüzgarlar esiyordu o taraftan.
_Ne olacak þimdi?_
Ne cevap vereceði umurumda deðildi.Atlayacaðýz beraber deseydi,atlardým herhalde.O,elimi býrakmasýn yeterdi.
_Uçuruma yaklaþalým,aþaðýda seni nelerin beklediðini görmek ister misin?
_Atlamayacak mýyýz?
_Hayýr.Neden atlayalým ki?Geleceðin var aþaðýda,yaþayacaklarýn...
_Geleceðim mi?
_Evet.Merak etmiyor musun?
_Sen burdasýn ama aþaðýda deðilsin...
_Tamam.Merak etmiyorsan,dönelim o zaman.
_Dönmek mi?Nereye gideceðiz?
_Geldiðin yoldan geri döneceksin.
_Dönecek miyim? O çýktýðým basamaklarý tek tek inecek miyim?Ve seni beþ yüz birinci basamakta býrakacaðým öyle mi?
_Evet,aynen öyle.
_Senle kalmak istiyorum.Ne ilerlemek ne de geri dönmek istiyorum.
_Benle kalamazsýn,güzel bayan.Ben beþ yüzden sonra varým.Öncesinde yoktum.
Kafam allak bullak olmuþtu.Ne yapacaðýmý bilmiyordum.
_Peki beþyüzden sonra varsýn madem.Ben o uçurumdan bakarsam aþaðýya,benle kalacak mýsýn?
_Hayýrrr.Hâlâ anlamadýn mý?
Korkuyordum,vereceði yanýtlar ölüm kokuyordu.Her yerimden dikenler çýkýyordu,batýyordu etime.Kanýyordu bedenim.
_Benden ne istiyorsun diyebilmiþtim aðlayarak,titreyerek,kanayarak.
_Ben senin yapamadýklarýným sadece.Kaybettiklerin.
Bu son nefesti sanki ciðerlerime dolan.
_Sen,benim kaybettiklerim misin?