Ýlk görüþte miydi aþýk oluþum sana bilmiyorum... Ama bir senedir ilk kez o gün fark etmiþtim seni o kantinde...
Daha tanýþtýrýlmamýþtýk bile... Ve ben hissettim... Yüreðimin kilitli kapýlarýnýn ardýna kadar açýldýðýný... Gözlerinden okumuþtum ruhunu ve kýrdým güvensizlik kalýplarýmý...
Aþka inat aþýk oluyordum bir kez daha... Ne kadar üzse de beni aþk... Tüm hüzünlerime raðmen seni çýkarmýþtý karþýma hayat...
Yapabileceklerim ve de yapamayacaklarým... Beynimle yüreðimin arasýna sýkýþýp kaldým... Kayboluyordu benliðim sende ve de sevgin sandýðým her þeyde...
Duygularýný bilmeden, duygularýmý bilmeden... Her þeye raðmen... Bana raðmen... Peþindeydi yüreðim emin olamadan hiçbir þeyden...
Zamanýn akýþý benim durmama sebep mi? Ben de akmak istiyorum sana gözlerinden...
Ve sana içimdeki "deniz fýrtýnalarý"ný söyleyemeden...Ne olur fark et artýk...