Dalmýþtým parmaklarýmla
Kavradýðým çöp parçasýný salarken
Topraðýn hallerinde öyle taranýrken
Sen yine durmadýn geldin aklýma
Ýþte o vakit kanat çýrpan bir kuþ
Ürkekliðin hevesinde konmayý dilerken
Melalin esenliðinde nefeslenirken
Haþyetin muhayyilesiyle korkarken
Çaresizliðin izleri peþini býrakmýyordu

Her taraftan kalýplaþmýþ tortular
Düþünmekten uzak donmuþlar
Ufki enginlikten maada kesinlikler
Kuþatýrken ahenksiz teraneler
Öyle deðil böyle olacaktýr diyenler
Hissiyat melekesinden feragat edenler
Ne derlerin hezeyanýyla nefeslenenler
Dur durak bilmeden gayret ediyorlardý

Sarmýþ her yaný vehimlerin karanlýðý
Tutsaklýk yalnýzca dört duvar arasý mý
Hazýmsýzlýk insanlýðýn ne garip mayasý
Mesnetsiz bir hýrs gönüllerin yüz karasý
Bilincin kaybolmasý mana buharlaþmasý
Her þeyi karýþtýrarak felahýnda aranmasý
Ne garip muammalarýn böyle yaþanmasý
Sen gelsen aklýma ne olacak ki soluksuz kalýnca