Kapýdan Dýþarý Çýkan Kadýn

Evin kapýsýndan çýkarken bunun iþ aramaya ya da dolaþmaya çýkmak gibi bir þey olmadýðýný düþünüyorum. Ama kapý ayný kapý, ev ayný ev. Ben ayný görünüyorum. Saçlarým suyla düzeltilmiþ, altýmda eþofmaným, üstümde hiç çýkarmadýðým hýrkam.O sýrada evin önünden geçen biri beni görse ‘kadýnýn biri evden dýþarý çýkýyor’ diye düþünürdü. Yani görünürde olaðan dýþý hiçbir þey yok. Kadýnýn biri, o benim iþte, kapýyý açtý, evin içine doðru bakýyor, bir þey almayý düþünüyor belki ya da birine seslenecek. Ama vazgeçiyor, eþiðe bakýyor önce sonra yolun karþýsýna. Kapý ayný kapý, ev ayný ev. Ama ayaklarým deðiþmiþ sanki. Ellerim, avuçlarým. Avucumun içindeki soðuk kapý tokmaðý. Buz gibiyim ben de. Evdeki seslerde kulaðým. Neden dün deðil de bugün olmak zorunda. Hiçbir nedeni yok. Yarýn da olabilirdi, ondan sonraki gün de. Ya da hiçbir zaman olamazdý. Ne fark eder. Gitmekten nefret ediyorum. Her þey olduðu yerde dururken, bu kapý bu ev. Ben gidiyorum. Onlar kalýyor. Onlar hep olduklarý gibiler,bense devamlý deðiþiyorum. Ýstemesem de. Çünkü gerçekten hiç istemiyorum. Midem de garip bir his var. Sanki midelerin duygularý olurmuþ gibi. Gýdýklanýyor. Bunu anlatmaya gerek yok, zaten herkes bilir. Dýþarý çýkmaktan utananlar, gizli yerlerde saklanýp kimseye görünmek istemeyenler anlar bunu. Gerisi bir boktan anlamaz zaten. Bu halde yaþamanýn ne kadar zor olduðunu akýllarý almaz. Hiçbir yere ait olmadan yaþamak, seçeneklerin mideni bulandýrmasý, her þeyden uzak durmak. Evinden dýþarý çýkan bir kadýným ben þimdi. Ev, dýþarý, çýkmak, kadýn, ben. Sözcüklerle böyle ifade ediliyor. Tam otuz bir harf, on üç hece. Tesadüfe bak. Ama matematiksel bir oyun deðil bu. Ne peki, kaderimin bir oyunu mu? Her neyse. Þarkýyý bilen sonunu getirir.
“Göründüðü kadar basit deðil,” derler. “Böyle göründüðüne bakmayýn.” Ama nasýl olduðunu bir baþkasý bilemez. Belki de banyo yapýp öyle çýkmalýydým dýþarý. Üzerimde bir aðýrlýk var. Tedirginim. Su rahatlatabilirdi beni. Ama bunu düþünmedim bile. Aklýmda tek bir þey vardý. O da gidiyor olduðum.
Bana bakýyorsun þimdi, gözünde canlandýrdýðýný sanarak. Sana anlattým iþte. Ortada bir ev olduðunu biliyorsun. Açýk bir kapýsý var. Ve ben varým. Orada öylece dikilmiþim. Ne yapacaðýmý bilmiyorum. Kötü görünüyor olmayým oysa sen güzel bir kadýn görmek isterdin. Sonra baþka þeylerden bahsetmeye baþladým. Umurunda bile olmayan þeylerden. Ben onlarý anlatýrken sen fýrsat bilip beni yine yavaþ yavaþ idealindeki kadýna dönüþtürdün. Bunu engellemek için lafý fazla uzatmamalýydým belki.Aslýnda ne fark eder, istediðin kadýný düþün ama onun görüntüsü altýnda dinlediðin kiþi hep ben olacaðým.
Þimdi önemli olan kelimeler deðil, çünkü ifade edilemiyor bu. Algýlar görünenle sýnýrlý kalýnca, yaþam kendi dýþýna itilince karmaþýklýk ortadan kalkmýþ sanýlýyor. Ben aslýnda sadece bu kapýdan çýkýyor gibi görünüyorum. Karþý yoldaki adam sadece araba kullanýyor. Parkýn köþesindeki kadýn elindeki kutuyu taþýyor. Önümden hýzla geçen çocuk önümden hýzla geçen çocuk olarak kalýyor. Genç bir adam þimdi yerdeki karo taþýna bastý, daha önünde yüzlercesi var. Benim gibi herkes öyle görünüyor. Olaðan dýþý bir þey yok. Yaratýlan olaðanlýk ilk baþlarda yalnýzca ambulanslar ve polis arabalarýyla yaþanan kýsa panik anlarýnda kesintiye uðrayabilirdi. Ama sonra onlar da bunun parçasý oldular. Þimdi sizi ne þaþýrtýr? Yanlarýndan geçerken beyinlerinden geçenleri de duyabilsem. Fýsýltýlarý.
Biri bana bakýp bu sadece kapýdan dýþarý çýkan bir kadýn deðil demeli. Ya da bir diðeri, kapýdan dýþarý çýkarken ne kadar güzel göründüðümü düþünmeli. Böylece yaptýðým þey artýk benim için olduðu kadar, bir baþkasý için de önemli olurdu. En azýndan aþk karýþýrdý iþin içine. Ýþte o zaman kapýdan dýþarý çýkmak görünürdeki sýradanlýðýndan kurtulup hak ettiði ilgiyi görürdü.
Bu bir tablo ismi gibi. Tabloyu yapan kiþi olayýn mucizeviliðini görmüþ olmalý. Onun için de artýk bu kapý ayný kapý, bu ev ayný ev deðil. Sýradanlýklarýnýn içinde onlarý özel kýlan þey saklý. “Kapýdan dýþarý çýkan kadýn”ýn o, anlýk bakýþýnda, yeryüzündeki her þeyden daha karmaþýk bir þey var. Anlamý gözlerinde sýkýþmýþ. Ayný onun gibi ne dýþarý çýkýyor ne de içeri girebiliyor. Bir süre sonra öyle dayanýlmaz olacak ki bu, aðlamaya baþlayacak. Belki de ancak þimdi tabloya hakkýný verebilirim. Aðlarken. Çünkü bu hareketsiz, bu put gibi halimle, kollarým yanlarýma yýkýlmýþ duvarlar gibi dururken, içeriyle dýþarýsý arasýndaki o kýsa anda hapis olmuþ gibiyim. Beni burada býraktýlar. Ben de duruyorum iþte. Resmimi yapýn. Heykelimi dikin. Onlardan ne farkým var. Ben de herkes kadar hayranlýk vericiyim ve herkes kadar kendimi seviyorum. Öyle asil duruyor ve öyle yakýþýyorum ki buraya elime renkli kumaþlar verip kapýnýn çevresine neon ýþýklarý taksanýz size harika bir gösteri sunabilirdim.
Bunlar saçmalýk. Kimseye bir þey ispatlamak zorunda deðilim. Ýstedikleri gibi düþünsünler. Yalnýzca ben ve o kadýn, taþýdýðý kutuda kocasýnýn baþý olduðunu bileceðiz. Kanýnýn sýcaklýðý avucunu kaplýyor, kapý tokmaðýnýn soðukluðu gibi. Hayýr bu hiç de sýradan bir gün deðil. Bunlar sýradan laflar, bu köpek de sýradan bir köpek deðil. Ben kapý aralýðýnda düþünürken genç adam bilmem kaçýncý karo taþýna geliyor. Bakýþlarý üzerlerine düþtükçe her biri hayatýnda ayrý bir yer edindi bile ama o bunu anlayamaz.
Sadece kapýdan çýkýp gidecek biri gibi göründüðümü biliyorum ve ne yazýk daha fazlasýný düþünmene yarayacak meraký uyandýramýyorum sende. Buna alýþýðým üzülme, ben de üzülmüyorum. Bana tanýnan zaman bir anlýk, o anda ilgini çekemezsem ikincisinde gözlerin çoktan baþka yerlere çevrilmiþ olacak.
Kendime dair baþka þeyler de düþünüyorum. Terk etmek çok zor. Alýþkanlýklarý severim. Böyle daha kolay. O yüzden bu eþikte durmuþ olmak kafamý karýþtýrýyor. Evet belki ben, ayný ben gibi görünüyorum. Bu ev, bu kapý kadar ayný. Salondan bana bakýyor, her zamanki gibi iri gövdemle kapýdan içeri sýzan ýþýðý kesiyorum. Omuzlarýmýn çöküklüðünden fazla bir þey anlayamaz ama bana bakmasýn artýk. Üzülmesin de, kimsenin üzülmesini istemem. Ben de üzülmüyorum. Ev, kapý, eþik ayný. Hepsi orada duruyor. Bana gelince, ben artýk kapýdan çýkmakta olan kadýný oynamýyorum. Çoktan çýkýp gittim.