— Þýp, þýpp, þýppp…

Kafatasýma damlayýp durma lütfen… Düþtüðün her damla seni yeni filizlerle sen ormanýna eklemekte tekrar tekrar. Her gülüþün ýrmak ýrmak akýyor zaten! Bazen dudaklarýndan çýkan fýrtýnalar savursa da daha güçlü büyüyor baharýnla. Badem aðaçlarý gýptayla bakmakta geçiþime.

Týk… Týk týk týk!

—     Efendim.
—     Oðlum, daha uyumadýn mý sen? Bak gözlerin þiþmiþ, kýpkýrmýzý olmuþ.
—     Yok, uyuyamadým. Su çarptým yüzüme, belki uykum gelir diye.
—     Ben de su sesine uyandým. Banyonun ýþýðý da açýk olunca… Merak ettim.
—     Merak etme sen, yatarým birazdan.
—     Hadi oðlum, uyu artýk. Yarýn iþe gideceksin. Saat gecenin kaçý olmuþ.

***

Ah anacýðým, nasýl da rengi görüyorsun. O kýrmýzýlýk benim ‘kor’um, ‘fer’im. Gözlerimdeki karanlýðýn ýþýðý… Sýcaklýðý tutuyor beni ayakta.

Kaç geceler dolaþtým aklýmýn sokaklarýnda. Sanki yine dönmüþüm çocukluðuma ve körebe oynuyoruz seninle. Nedense hem kör hem ebeyim. Nafile arayýþlarda kokunu soluyor ellerim. Oysa tüyden hafif, þekerden leziz rüyalarýma girebilmekti niyetim.

Dargýnmýþ bana rüyalarým; haberini yakazalarýmdan aldým. Kýskanmýþ sana yatýp senden uyanýþlarýmý. Hâlbuki ne severdi gözlerimi. Rüyalarým kaçýrýr gözlerimi, uyku salonunda valse kaldýrýrdý: Her gece uçuþan etekleriyle dans ederlerdi.

Hadi al beni koynuna yataðým, eski günlerimizdeki gibi. Sýcacýk kollarýnla sar beni. Engin denizinde sýmsýký sakla. Dönenip durmak istemiyorum hayallerin çýkrýðýnda. Arý suyuna uzanýp boylu boyunca unutmanýn tadýna varmak istiyorum.

Unutmak istiyorum: unutup diðer her þeyi, senle dolmak.

Yok, olmuyor… Zamanýn mengenesine duvarlar da eklendi sanki. Yakmalý sinirlerimi sokaðýn soluðuyla. Senin çuvaldýzýný dengeler mi soðuðun iðneleri? Ya da soldurur mu nefesimin aþk pembesi rengini? Yüreðim senin kýrmýzýnda…

***

Gýcýýýrrrrrrrrtt…

-     Kimdir o!
-     Benim baba, uykum kaçtý da…
-     Hýrsýz girdi sandým, kapý açýlýnca…
-     Deniz kenarýna gidiyorum. Belki uykum gelir.
-     Oðlum gecenin bu saatinde çýkma istersen. Neredeyse sabah oldu. Aman ha! Baþýna bir iþ gelir. Hem bu soðukta…
-     ¬¬Yok, yok korkma… Birazdan gelirim, ben.
-     Gitmeseydin iyiydi ama… Ayaz vardýr þimdi dýþarýda; iyi giyindin mi?
-     …
-     Gecikme olur mu oðlum? Aklým sende kalmasýn.
-     Tamam…
***

Deniz kenarýndayým: senin yanýnda… Kurþuni saçlarýn oynaþýyor gözlerinin parlak ýþýðýnýn önünde. Berrak sesinin çaðýltýsý getirdi ayaklarýmý buraya kadar. Nefesin dört bir yanýmdan akýyor, iliklerime iþlercesine. Gözlerim gecenin kandillerini bir bir yakýyor, çakmak çakmak. Gecenin gözlerinden tek tük kaçamak ýþýltýlar dökülüyor titreyen tenine.

Bak, dinle! Ayaklarýmýn altýnda çakýl taþlarý aðýr iniltilerle, sana fýsýldýyor sevgimi. Otuz iki diþ vurup kalbime, dudak mührüyle gizlenmiþim. Sana deðil, kendime bu serzeniþim. Ne zaman dönse dilim senle bana, lal olup kalbim, bu kör sevdayla bilenmiþim.

Bir zamanlar hükmettiðim kelimelerimi sana gönderdim. Þimdi onlarsýz bir yitik kandilim. Onlarla birlikte gitti, tüm bildiklerim. Þimdi elinden þekeri alýnmýþ çocuklar gibiyim; peþinden koþup yakalamalý mýyým, yoksa gidiþine üzülmeli miyim?

Ýþte yine haber veriyor ufuklar bir seninle sensiz günü daha. Güneþ iþlemekte kýzýl saçlarýný gecenin siyah bahtýna. Artýk ben de dönmeliyim sýrça sarayýma. Yenilerini eklemeliyim çaresiz kýrýlýþlarýma. Saatleri dakikalara, dakikalarý saniyelere tutuþturup el ele yürümeliyim yalnýzlýðýma.

Hayýr, hayýr bilmemelisin. Sen sýrsýn aynayla aramýzda, beni bana gösteren. Var mý hiç aynayý hissedip içini, sýrrý, gören? Sadece ustadýr ‘sýr’ýn sýrrýný bilen. Ve topraktýr onlarý sonsuz uykularýnda sessiz sakin örten.

***

-     Günaydýn… Oooo! Çay da hazýr, ellerine saðlýk haným.
-     Günaydýn, hadi otur sofraya. Ben oðlaný kaldýrayým.
-     Býrak, biraz daha uyusun. Gerçi uyumamýþtýr ya!
-     Bey, fark ettin mi oðlaný?
-     Fark ettim ya… Gecenin kör yarýsýnda deniz kenarýna indi. Bu soðukta hasta edecek kendini. Ne zaman eve geldi, duydun mu sen?
-     Ezan vakti döndü. Kaç gecedir böyle; sana demedimdi. Ne zaman uyansam ayakta…
-     Genç o! Kavak yelleri eser þimdi onun baþýnda.
-     Ýyi de bey, ne olacak bu oðlanýn hali.


____________
(*)En uzun geceyi, yýldýzlara bakanlar ve takvim hazýrlayanlar (astronomlar) ne bilir. Gama müptela olan kiþiye (aþýða) sor ki geceler kaç saattir.

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.