Bazen hayatýn beni sinir edebilmek için çok uðraþtýðýný düþünüyorum, beni durdurabilmek için elinden geleni yaptýðý, öfkelendirmeye çalýþtýðý bundan zevk aldýðýný düþünüyorum; hayatýn. Nietzsche derki “hayat acýlarla güzel” ama amaç güzele ulaþmak mýydý, hayatý yaþamak mý? Nietzsche göre güzeli yaþamak hayattý, o güzeli yaþamak için acý çekmemizin kaçýnýlmaz olduðunu savundu, o haklýydý elbette ama beni tatmin etmiyordu, benim yaþantým onun kastettiði gibi kesinlikleri yoktu, belirsizliklerle doluydu benim hayatým, beni en çok öfkelendiren þeylerde bulunuyordu; belirsizlikler
Belirsizlikler büküyordu belimi, belirsizlikler alýyordu yaþama hevesimi, belirsizlikler engelliyordu beni, hepsi belirsizliklerin suçuydu