Çocukluðumu geçirdiðim þehir ve sen.

Yalnýzlýk.
Gecenin bu saatinde.
Yaþam tatsýz.
Saat mi?
önemli deðil.
Gecenin sensizliði iþte.

Sanki sahip olamadýðým;
Havuzlu evin.
Kuytu havuzunda.
Kurumuþ çiçeklerinde kaldý,
Yaþam sevincim.

Küçük düþlerde,
Küçük mutluluklarda gençliðim.

Olmadý ki..

Altmýþevler,bizi kucaklardý.
Oyun oynarken.
Hani..bi çocuk vardý tartýcý.
Koltuðunun altýnda tartýsý.
Arada sýrada karþýlaþýrdýk.
Mahallenin bakkalýnda.
Cebinde parasý,
Hava atardý bize.
Onun;Yüzündeki mutluluðu
Yakalayamadým hala,
Nasýlda kasýlýrdý.


O zamanlar;
Dahamý çok kar yaðardý Ankara ya?
Ne kalýn ama aydýnlýk perdesi vardý gecenin.

Sen beni bekletirdin.
Erkek arkadaþlarýný görünce.
kýzaða bindirmezdin.

Devrim Ýlkokulu adýný deðiþtirmiþ.
Havada asýlý kalmýþ,
Çocuk kahkahalarýmýz.
Bahçede;Çocuk sesleri arasýnda,
Kaybolup gitmiþ.

Kiremit rengi apartman dairesi,
Halinden memnun.
Duvardaki döküntüler tamir edilmiþ.
Balkon demirlerindeki ,
Lacivert kaput bezi paramparça.

Beni hatýrlamadýlar.

Þimdilerde inceden yaðýyor kar.
Tutar diye umut ediyorum.
Belki..
Görürüm çocukluk ayak izlerimizi.

Sevgililerim oldu.
Biliyorum þimarýkça bulucaksýn
Hep sevdiler...Sýkýldým.

Hayatýmda bir yol karmaþasý.
Sorma.
Kaderimde bir çalým.
Kök salmadan savrulmak.
Bir þehirden...Diðerine.

Yine;Ayný döngü
Yýllarýn yapraklarý arasýnda savruluyorum.

Ne garip.
Çocukluðumu geçirdiðim þehir ve
sen...


K avuþamamak içimi acýtýyor.






k