bitti
Geceden karanlýk gece, hani zifir mi derler nedir?
Ay ýþýðýnda saklamýþ ýþýðýný, kendi kendine kandildir.
Sahilde, dingin ama isyankar dalga sesleri,
Kumlar, bu çaresiz gözyaþlarýna ýslak mendildir.
Gideceðim dediðinde baþlamýþtý bu uykusuzluk,
Serserice, bir yaným karþý koyup, bir yaným istiyordu seni,
Seni söyledi þarkýlar, aþýklar seni dinledi
Gah yanýma gelmeni, gah arkaný dönüp gitmeni…
Öyle ya; yolgeçen hanýydý bu gönül
Her istediðinde çalabilirdin kapýsýný,
Arzunca kalmayý, bazen gitmeyi,
Ýstediðinde gitmeyi baþarabilirdin…
Seviyordu ya seni…
Buyur git, yol senin
Ama artýk dönüþün yok.
Bütün hesaplarý sildim
Bütün hatýralarýný kaldýrdým duvarýmdan.
Bir doðum günümde aldýðýn eþsiz doða manzarasýný,
Ellerinle duvara astýðýn hani Sezen’in `Sen Aðlama` þarkýsýný
Pencereleri açtým odandaki kokunu çýkardým dýþarýya
Bin kere yýkadým ellerimi sýcaklýðýn gitsin diye,
Bin kere dua ettim yaðmur yaðsýn, silsin diye izlerini,
Ve kovdum gecelerimden dünya güzeli gözlerini,
Dedim ya;
Artýk dönüþün yok ve artýk ben de gitmeliyim,
Bu han kapandý…
                         23/11/2007 CUMA