Gül Kasidesi

Filizlerine deðirmen olmuþ yaðmurlar,
Arz-ý endamla yoðrulmuþ bakýþlar,
Derinliklerinde saklanmýþ o büyük sýrlar,
Gönlüme dökülünce içimden kederi alýrlar.

Naðmelerinle büyür etrafýndaki baþaklar,
Zümrüt peçeleriyle sana hasret o kuþlar,
Bir ömür “gül” deyip peþinden aðlarlar,
Asillikten taviz, sensiz tüm baðlar.

Dikenlerinle uyumlu hep o baharlar,
Bir ömür konuþtu anlatamadý seni aþýklar…
Kýskançlýktan kýzarýr hicaba koþar maþuklar,
Sen varsan taçlanýr, anlam bulur aþklar…

Hatmiler, zambaklar, papatyalar, goncalar,
Yamaçtan yamaca gittiler senin gibi olamadýlar.
Senin üstüne hiç yakýþmadý kýrmýzý þafaklar,
Bülbüller dile geldi yaradýlýþtan beri aðlar.

Bayatlamýþ gönüllere senden taze kokular,
Uzamýþ küslüklere seninle son bulmalar,
Mazide yatan acý hatýralara senden þifalar,
Dilesem yaratandan seninle baþlangýçlar.

Pýrlantadan dahi kýymetlisin bilir aþýklar,
Sarraflar tezgahlarda hep deðersizi satarlar,
Bir bilseydi, sana özenirdi yakutlar,
O zaman gerdanlarda “gül”, deðil altýnlar.

Senin olduðun yerde baþka olur kahkahalar,
Durmadan yanan hasret seninle donar.
Saraylar yaparlar, ipekten kaftan alýrlar,
Vazgeçemezler senden, sanadýr hayran bakýþlar.

Sensiz olan topraklarýn rüyalarýdýr kýrmýzýlar,
Çöller yanýp tutuþur, “gül”süz kurak kaldý topraklar,
Bir bahar telaþesidir arzdan inen karlar,
Çabuk erisin diye; güneþ, kýþlarý bir baþka doðar…


“Gül” ile aþký bir kefeye koyar tartarlar,
Aþkýn gücünden öte bir þey yok sanýrlar,
“Gül” baskýn gelir anlayamaz bakarlar,
Dilleri tutulur, “gül”ü hafif sanýrlar.

Yar ile “gül” arasýnda tercih yap diye sorarlar,
Yar ile “gül”ü farklý þeyler gibi anlarlar,
Aþk beride dursun beynimi ikiye ayýrýrlar,
Yarimi ve gülü sonradan tek sayarlar.

“Gül”süz gülemedi ezelden beri baharlar,
Bedene can, damara kan, bahara da “gül” koyarlar,
Can için beden, kan için damar yaratýrlar,
“Gül” için bahara özenir, baharý güzel koyarlar.


Salýncakta süzülen çocuðun tebessümünü alýrlar,
Aþýk yürekteki ateþi alýr, içine katarlar,
Seher ve yakamozdaki duyguyu da alýrlar,
Dökerler kalýba onu gül diye topraða koyarlar.