artýk üç satýrlýk mecburi hasretlerim kaldý elimde. hakýrýr sesime martýlar, deniz yakar oldu yüreði. neredeyim, çabalar boþa. hayat yol vermez kalan yaþam suyuma.

þimdilerde diye baþladýðým tüm cümleler yarýna küskün. þimdilerde yarýný düþünür oldum.

þimdilerde yarýný düþünürken vazgeçtim geçeceðim paslý felekten. yani demem þu ki vazgeçtim yaþamaktan. tezatlýk arasýnda kalmýþ bir çocuðum, aðlamaklýyým ve sükun bir yaðmur yýkar bedeni.

herkes gül yüzünü takýnmýþ suratýna. masum görünürler, mutlular. neþe akar keder yerine. bir tomurcuk beklerdim, güneþ ýþýðý bende çok iken. güneþtim aslýnda, tükenmez yaþam kaynaðýydý gözlerim.

artýk üç satýrlýk mecburi adýmlarým kaldý hayat yokuþunda. herþey mecburi. yemek yemek, su içmek, kampüs yolunu çekmek, uyumak vs. vesaireler ile doldu yaþamým. yaþamým; ne kadar içli bir sözdü öncesinde. ben sözcüsü. yasama yürütme yargý.. ne de severdim bu üçlüyü. üç satýrlýk ömrümü...