Suya sabuna dokunmamak

13 Kasým 2007 tarihli “Peynir yiyen polis” baþlýklý yazýmýzda Keles’te vatandaþ þikâyetini ve gözlemlerimizi bu sütunlardan aktarmýþtýk. Olayýn hukuki süreci sürerken kimseyi suçlu ya da masum ilan etmek bizim görevimiz deðil elbette. Olayýn soruþturmasýný yapacak olayýn doðruluk payýný ve olabilirliðini çözebilecek, en azýndan bundan sonra yaþanmasýný engelleyecek âlicenaplýkta büyüklerimiz var. Suya sabuna dokunmayan, yara kabuðu kaldýrmayan sütü kaymak tutan tatlý tatlý yazýlar yazabilirdik. Ancak gördüklerimizi en azýndan ters giden bir þeyleri söylemezsek, þikâyetleri yazmazsak bize verilen görevi ne denli yapmýþ oluruz vicdanýmýza yaslanýp sormak gerekir. Basýn Kanunu’nun 3. maddesinde “Basýn özgürdür. Bu özgürlük; bilgi edinme, yayma, eleþtirme, yorumlama ve eser yaratma haklarýný içerir.” Ýbaresi yer alýyor. Bu durumda bir yazar haberin kaynaðý olan olayý yorumlayýp yaymaya teþvik edilmiþtir. Köþe yazarlarý da yazýlarýndaki çýkýþ noktalarýndan hareketle çeþitli çýkarýmlarda bulunurlar. Yargýlama kýsmý onlarýn yapacaðý iþ deðildir. Yazýnýn tamamýnýn deðerlendirilmesiyle de çeþitli sonuçlara varýlabilir. Bunlar toplum düzeninin daha iyiye ve güzele gitmesine yönelik çýkarýmlardýr. Yazdýðýmýz yazý sonucunda hukuki süreç baþlatýldý ve olayýn soruþturmasý sürüyor. Her soruþturmanýn sonucunda bir þeyler çýkmasýný beklemek, ufuk çizgisini elimizle tutacaðýmýzý sanmaktan farksýz bir durumdur. Kimisi konuþmak istemeyecek, kimisi “Aa! Ne iyi yazmýþ” diyecek, kimisi de “ Ýþi mi yokmuþ, ona ne oluyormuþ” diyecek. Olumlu eleþtiriler, olumsuz eleþtiriler ve yüzünü saklayan eleþtiriler gelecek. Ülke menfaatlerini, kurumlarýn saðlýklý iþleyiþini ve vatandaþýn sýkýntýlarýný göz önünde bulundurarak yazmaya ya da görevimiz her ne ise onu yapmaya devam edeceðiz. Arada bahsettiðimiz üzere suya sabuna dokunmayan yazýlar da yazarýz, gerektiðinde suya da sabuna da dokunuruz. Temizlenmek için su ve sabun þart! Müslüman parfümden önce temizlik kokmalý. Pis kokularýn üzerini yapay kokularla kapatýrsak bir gün mutlaka bir yerlerden sýzar.

Öðretmenler Günü

Geçtiðimiz cumartesi günü Öðretmenler Günü’ydü. Ülkemizde öðretmen okulu ilk kez 16 Mart 1848'de açýldý. O günden bugüne sayýsýz öðretmen yetiþti. Elbette kimisi eksik kimisi fazla geldi. Ama ne olursa olsun öðretmenin toplum içinde ayýrt edici bir aðýrlýðý olmalýydý. Nitekim Keles’in bir önceki kaymakamý Sayýn Onur Kökçü’nün bize dert yandýðý konulardan biri de köy öðretmenlerinin saygýnlýðýný yitirmesi; köydeki en bilgili ve eðitici kimliðinin kýlýk kýyafetine bile yansýmamasý yönündeydi. Ýstisnalar var elbette. Bu Onur Bey’in tespitiydi. Öðretmen sadece sýnýfta deðil her yerde öðretmendir. Çocuklar ailelerinden çok öðretmenleriyle birlikte oluyorlar. Onlara iyi model olmalýlar. Okul çaðý geliþimi gördüðü özellikleri kavramaya yönelik. Öðretmenlerimizin sayýsýz görevleri var ve bu görevleri onlar daha iyi biliyorlar. Öðretmenlerimizin her gününün Öðretmenler Günü heyecanýnda geçmesi dileðiyle...