Sen istersin ki bildiðim yoldan gideyim, yoldan yordamdan hiç çýkmayayým. Alýþtýðým bir hayat çizgisinde bir rotada gideyim.Önüme hiç engel çýkmasýn istersin. Ayaklarýnýn altýnda zaman akýp gitsin ve önünde gideceðinle ilgili bir sorun olmasýn.Bütün daðlar delinmiþ olsun veya daðlardan daðlara köprüler kurulsun.Ulaþacaðýn yere emin adýmlarla gitmek istersin.
Bilmezsin ki tabanlarýnda ezdiðin senin hayatýndýr.Bir adým öteye kendi isteðinle gidemezsin ki. O zaman ayaklarýn ne iþe yarar ki? Bir iz býrakabilir mi tren? Sen metal soðukluðunda bir hayat istiyorsun.Saðýndaki solundaki çiçeði koklayamadýktan sonra yolculuk neye yarar ki? Gideceðin yer belli ise sen de bellisin.Evet bir kurþunsun ya da oksun.Ýlk kurbaný da sensin. Bil ki aslýnda ölüsün.
Sen trensin ben deve. Ben yol bilmez kervan bilmez bir deveyim. Tek korkum deve dikeni.Bütün çöl benim,ova benim,yol benim. Hayatýn güzelliklerine yol alýrým ben. Çirkinim yüzümde çalýlarýn çiçeksiz yanlarý.Gülüþlerimde bitmeyen kýþlar.Donuk bir tebessüm çizerim dudaklarýmla.Ama yine de senden çok gülerim.Çünkü ezber þarkýlar yoktur dudaklarýmda.
Sen pas tutarsýn ellerinle.Yaðmurlar dökülünce üzerine boyalar akar gözlerinden.Ve sen hala güzel olduðunu sanýrsýn.Hala güzel günler gördüðünü sanýrsýn.Oysa rüyalarýnda bile yeniksin.Kabuslar kaplamaktadýr tenini ve geceni.Ay ýþýðý girmez karanlýðýna.Esmer bir geceyle seviþirsin.Ve bedenin hala bumbuzdur.
Oysa ben çöl çiçekleri içinde kumlardan çekerim gün ýþýðýný .Kum kadar sonsuzlaþýr mutluluðum.Ayaklarýmda sýcak bir çöl akþamý olur.Yýldýzlar dolar rüyalarýma.Yürürüm yeni heyacanlara ve mutluluklara.
Sen bildiðin yoldan gitmeye devam et.Yolun açýk olsun.Bense çizerim kendi yolumu. Yorulsam da bitkin düþsem de bulurum kendi mutluluðumu.Ya da kendi mutsuzluðum içinde yaþarým.Ama bana ait olaný yaþarým.Ýþte budur beni develeþtiren ya da devleþtiren. Senden ve baþkalarýndan farklý eden.