Bu þiir nýsf-ül-leylde yazýlmýþtýr.
Leylâ'nýn leylâ olduðu demde.
Plazmalarýn, cümle lüksün,
Evleri iþgal ettiði devirde deðil.
Yýldýzlarýn kýl çadýrlarý,
Tevazu ile seyrettiði dönemde.

Mecnun mecnunluðundan utanmazken,
Leylâ'nýn *çanaðýný yere çalýp kýrmasýný,
Ayrýcalýk sanýrken yazýlmýþtýr bu þiir.

Henüz sevgiler tenle kirletilmeden,
Birlikteliklerin aþký maðlup ettiði dönemlerden,
Çook önce yazýlmýþtýr.

Ferhat daðlarý delerken,
Kerem tutuþup yanarken,
Ten temizken ,can temizken;
Âþýklarýn tertemiz sinesine kazýnmýþtýr.

Bu þiir nýfs-ül-leylde yazýlmýþtýr.
Leylâ'nýn leylâ olduðu demde,
Çöl gecelerinin sessizliðinde,
Gerçek aþkýn ayak izlerinde,
Yýldýzlarý utandýrmadan,
Sevenleri incitmeden,
Gözleri kudretten sürmeli ,
Ceylanlarý ürkütmeden;
Leylâ'nýn leyla olduðu demde,
Nýfs-ül-leylde yazýlmýþtýr.
Ankara,11.12.2007 Ýbrahim Kilik

*Leylâ bir þölende Mecnun'un kâsesini yere çalýp kýrmýþtýr.

Anlatýldýðýna göre, Mecnun'un Leylâ'nýn aþkýndan çöllere düþtüðü dönemlerde. Leyla bir þölen verir. Gelen misafirlerine de kendi eliyle doldurup verir, daðýtýlan þerbeti.
Bu þöleni bilenler, Leylâ'nýn aþkýndan Mecnun olan Kays'a rastladýklarýnda, derler ki ey Kays! Leylâ þölen yapýyor,þerbet daðýtýyor,sen de gidip onun elinden þerbet içsene. Bunu duyan Kays, Leylâ'nýn þölen verdiði alana gelir, Kuþaðýnýn arasýnda su içmek için taþýdýðý kýrýk çanaðý çýkarýp Leylâ'ya uzatýr. Leylâ bakar ki çanak kýrýk, yere çalýp kýrar, yeni bir kâseye doldurduðu þerbeti uzatýr Mecnun'una.Orada bulunanlardan bazýlarý, hemen Leylâ'yý Kays'a kesmeye baþlarlar, bak kibrinden senin çanaðýný yere çalýp kýrdý. Seni küçük görüyor derler. Bunu söyleyenlere þöyle bir bakar Mecnun . Neden baþaksýnýn deðil de benim çanaðýmý kýrdý? Demek ki bana karþý farklý bir ilgisi var der. Efendim bu bir rivayet, bize düþense bunu sizlere aktarmak.Hatamýz var ise affola.