Bir rüzgar esmiþti
sevince seni,
tatlý,ýlýk,masumca,
derken;
Kara bir bulut çöktü,
ayrýlýðýn adýna,
acý,buruk,soðukça.
Sonra çöküþler yaþadým
senin yokluðunda,
ölümler yaþadým
ilk zamanlarda.
Seni nefretle andým,
yýktýðýn hayallerimin
yansýmasýydý belkide bu.
Belkide ilk kez
birisine baðlanýþýn,
ya da
uðruna ölebileceðim
bir sýrada beni,
sýrtýmdan býçaklayýþýnýn.
Ama yýlmadým,
yelken açtým umutlara,
umutla baktým yarýnlara,
kendimi adadým mutluluða,
fakat yine olmadý,
yarýnlarda geçmiþler vardý
hatýralar vardý.
Sevgiyi yaðmalayan
kalleþlikler,
ve de bir kalleþ vardý.
Bu kalleþlik
sanki senin adýndý,
en zor anýnda bile
unutmadýn adýný
çünkü o seninle yaþadý.
O günde kalleþliðin beni
sýrtýmdan býçakladý,
senin sevgiden anladýðýn
sadece bu kadardý,
yazýklar olsun sana
kalleþliðin kadýný.