Menekþe gözlerinden vefa beklemem,
Elzem olsa ermeye o yüce kata,
Ne yüreðimin koru ol,ne vücuduma ihata,
Ensar olsan elini uzatmaný istemem.
Korkum boþa deðil talan eden zulmünden,
Þikar ile saptýðýn kibriyaný istemem,
Ezberinden fýþkýran yalanlarý istemem.

Gamý,kederi sen saldýn üzerime,
Öfken ile döndürdün günlerimi geceye,
Zemheriye saldýðýn yazlarýný istemem,
Lafýn hançerden beter,mir kelamýn beklemem,
Ecza ne arar sende,devaný da beklemem.
Reva gördün çekiyorum,tükenmeyen çileyi,
Ýnþiraha erdirmedin bir gün bile sen beni,
Nergisleri soldurdun hem de yaseminleri,
Dalýnda gonca iken talan ettin gülleri,
Eyyamlara bulaþmýþ makamýný istemem,
Nefsim ile uzlaþtým artýk seni beklemem.

Vefan böyle imiþ,fýtratýn böyle,
Evvel sevda idin þimdi nefret gönlümde,
Fecrinden çýkýp gelen sabahýný istemem,
Aþkýmý inkar eden vefasýzý beklemem.

Bizar oldu artýk tutmaz bedenim,
Eskiden bükülmezdi þimdi naçar ellerim,
Kara yazýlmýþ yazým aðlýyor hep gözlerim,
Liman olsan gönlüme yanaþmayý istemem.
En sonunda düþürdün ciðerimi vereme,
Merhametin yok senin,lütfunu da beklemem,
Enbiyadan bihaber zulümdendi her þeyin,
Menekþe gözlerini görmeyi de istemem.